کسانی را می‌شناسم که وقتی نام آنها به میان می‌آید، همه به احترام‌شان برمی‌خیزند، اما در زندگی‌شان یک عدد لایک هم نگرفتند.
تعداد لایک‌ها نشانه اعتبار و مهم بودن افراد نیست.
اگر اینترنت قطع شود، هیچ لایکی نمی‌ماند.
اعتباری که با فشار دادن دکمه مودم از بین می‌رود، واقعی نیست.
یادش بخیر قدیم‌ها که بیکلاس بودیم بیشتر دور هم بودیم و چقدر خوش میگذشت و هر چقدر باکلاس‌تر می‌شیم از همدیگه دورتر می‌شیم !!!!
یادمه قدیم‌ها که بیکلاس بودیم و موبایل و تلفن نبود و واسه رفت و آمد وسیله شخصی نبود، همیشه خانه‌ها تمیز بود و آماده پذیرایی از مهمان و وقتی کلون در خانه در هر زمانی به صدا در میامد خوشحال می‌شدیم؛ چون مهمان میومد.
گازهای فردار و ماکروفر و ... نبود و از فست فود خبری نبود، ولی همیشه بوی خوش غذا مثل آبگوشت و دمپختک و .زار میشد اخه چون بیکلاس بودیم
و هر چند تا مهمان هم که میامد همان غذای موجود را دور هم میخوردیم و خیلی خوش میگذشت.
راهپیمایی میلیونی اربعین که بزرگترین اجتماع مسلمانان است (شش برابر جمعیت مناسک حج) و هر سال هم بر تعداد آن افزوده می شود، طبق روال سال‌های گذشته از سوی رسانه‌های بیگانه سانسور و بایکوت شده و این در حالی است که یک تجمع چند ده نفری و یا تحصنی صنفی در کشور، توسط این رسانه‌ها بزرگنمایی می‌شود و یا برای دامن زدن به اختلافات قومی و مذهبی، کوچکترین اخبار بی‌اهمیت را به طرز گسترده‌ای پوشش می‌دهند.
به اذعان مقامات عراق، در ایام اربعین امسال زائران بیش از ۶۰ کشور به عراق وارد این کشور شده‌اند و جمعیت راهپیمایی اربعین از مرز ۲۰ میلیون نفر گذشته است. این تعداد حدود ۶۰% کل جمعیت عراق است، با این حال رسانه‌های بیگانه به ویژه رسانه‌های فارسی‌زبان وابسته به دولت‌های غربی، مغرضانه از کنار این همایش بزرگ انسانی می‌گذرند.
گفته می شود که در طول پیاده‌روی اربعین، بیش از ۵۰ میلیون وعده غذایی در هر روز توزیع می‌شود. به عبارت دیگر، ۷۰۰ میلیون وعده غذایی برای زائران در طی این مدت توسط مردم عادی و معمولی، کشاورزان و اهالی مسیرهای راهپیمایی تهیه و توزیع می‌گردد. راهپیمایی عظیم اربعین باید در کتاب رکوردها ثبت شود، اما در رسانه‌های وابسته به غرب حتی بدون توجه به ارزش‌های خبری از جمله درگیری، تاثیر، مجاورت، شهرت، منحصر به‌فرد بودن و … این واقعه بزرگ سانسور می‌شود.
به راستی که پیاده‌روی اربعین، سیاسی ترین حرکت دنیا است، چرا که اگر سیاسی نبود بایکوت نمی‌شود. اگر در یک جای دنیا جمعیتی پنج میلیونی به هر دلیلی فقط پنج کیلومتر راه بیفتد، تمام رسانه‌ها ۲۴ ساعته آن را پوشش می‌دهند، اما چرا این جریان ۲۰ میلیونی را هیچ کجای دنیا نشان نمی‌دهند و تمام رسانه ها آن را بایکوت می‌کنند؟
البته بعضی اوقات آش اینقدر توسط رسانه‌های بیگانه و ضدانقلاب شور می‌شود که یک نویسنده رسانه آمریکایی نشریه «هافینگتون پست» چندی قبل در گزارشی نسبت به این سانسورها اعتراض کرد و نوشت: چگونه یک تظاهرات کوچک در لندن یا یک تظاهرات صدها نفری در هنگ کنگ پوشش داده می‌شود، اما یک گردهمایی۲۰ میلیونی با وجود وحشت و سرو صدای عراق، حتی موفق نمی‌شود به زیرنویس اخبار راه پیدا کند. علیرغم این که این رخداد دارای تمام عناصر حیاتی و ویژگی‌های چشم نواز، ارقام بزرگ و گیج‌کننده، اهمیت سیاسی، پیام انقلابی، پیشینه تاریخی و اصل وجود است، یک تحریم غیر پرسمی رسانه‌ای به این رویداد بسیار بزرگ تحمیل شده است.»
این سوال مهم هم مطرح می‌شود که مسئولان گینس که رکورد ماراتن هل دادن کالسکه، گشاد ترین دهان دنیا، پوشیدن سیصد تی شرت، بلندترین گوش سگ دنیا، شکستن کاسه با یک انگشت، بلندترین ریش و سبیل و ناخن و ... را ثبت می‌کند، چرا حاضر نیستند بزرگترین راهپیمایی و تجمع را به نام شیعیان در کربلا ثبت کند؟
پدربزرگ رفت و عطر شمعدونی ها کم رنگ شد. دیگه صدای نفس نفس زدن و خس‌خس های یک عزیز نمیاد. پدربزرگ برای خودش خونه‌ای خرید و برای همیشه زندگیش رو از ما جدا کرد، اما نمیدونم چرا در آن هوای سرد، کت و کلاه سبزش رو فراموش کرد؟
از چهره پدربزرگ همیشه خندان و مهربون و مومن، همش یک قاب عکس جا مونده و یه صفحه شناسنامه که صفحاتش با مهر «باطل شد» ورق میخوره.
سلام بر طبیبی که بیماران غریب عشق را که کنار شفاخانه ضریحش دخیل معرفت بسته اند را مینوازد و درِ شفاخانه پنجره فولادش به روی همه بیماران هدایت و سلامت باز است.
سلام بر او که سریر شاهی اش را کنار میگذارد و با غلامان خود پای سفره دلشان، با هم نان غصه میخورند. السلام علیک یا معینَ الضُعفا و الفقراء.
نمی دانم چه سری است که هر بار که میشنوم اشک در چشمانم جمع می شود: السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا.
تارو پود وجودم یخ زد؛ از همان لحظه ای که برای بار آخر از باب الرضا دست به سینه از محضرتان خداحافظی کردم .
مولا اینجا هوا بس ناجوانمردانه سرد است وآتش غفلت روز به روز شعله ور تر می شود و کار و کاسبی وجدان روز به روز کسادتر!
یکی از بدترین کارهایی که صبح‌ها انجام می‌دهیم این است که خبرها را دنبال می‌کنیم.
سایت‌ها خبری و کانالهای تلگرامی و دیگر شبکه‌های مجازی ما را به دنبال کردن اخبار معتاد کرده‌اند تا با کلیک‌هایمان به تبلیغات بیشتر دست یابند و ثروتمند شوند وگرنه مطمئن باشید به هیچ وجه به دنبال افزایش اطلاعات مخاطب نیستند.
هیچ رسانه‌ای در هیچ کجای دنیا برای افزایش آگاهی مردم فعالیت نمی‌‌کند و همه آنها یا به دنبال منافع حزبی و سیاسی خودشان هستند و یا اهداف مالی دارند. سایت‌‌های خبری و اینستاگرام و تمامی کانالهای تلگرامی هر روز ذهن شما را به بازی می‌گیرند تا به اهداف خودشان برسند که در راس آن بالا بردن اعضا (ممبر) و نهایت کسب درآمد است نه ارائه اطلاعات به مخاطب جهت افزایش سواد!!
بیشتر چیزهایی که با عنوان خبر منتشر می‌شود، اطلاعات سوخته و دستکاری و سانسور شده‌ای است که شما را مجبور می‌کند تا خبرهای بیشتری را بخوانید و در نتیجه بیشتر کلیک می‌کنید و صاحب سایت پولدارتر می‌شود.
خلاصه کلام اینکه بی‌دلیل به خواندن اخبار مشغول نشوید و فکرتان را درگیر نکنید.
دارالإماره کوفه که مقر حاکمان اموی این شهر به شمار می‌رفته، علاوه بر آنکه محل شهادت مظلومانه مسلم و هانی است، شاهد وقایع تلخ و شیرین متعددی بوده که حقیقتا عبرت‌انگیز است:
در این کاخ بود که سر بریده امام حسین (ع) برای عبیدالله بن زیاد به ارمغان آورده شد.
در این کاخ بود که سر بریده عبیدالله بن زیاد برای مختار ثقفی به ارمغان آورده شد.
در این کاخ بود که سر بریده مختار ثقفی برای مصعب بن زبیر به ارمغان آورده شد.
و در این کاخ بود که سر بریده مصعب بن زبیر برای عبدالملک بن مروان به ارمغان آورده شد.
نگاه کن مأمون! خوب این تصویر مقدس را نگاه کن! یادت هست امام رضا علیه‌السلام را از مدینه کشاندی طوس، بلکه خورشید را ذیل خودت تعریف کنی؟! چه ابلهانه توهم زده بودی سیاست را و کیاست را بیش از حضرت ثامن‌الائمه می‌فهمی! فکر کرده بودی با تبعید می‌توانی از اشعه‌های آفتاب هشتم بکاهی! و مدام نام «علی» را و لقب «رضا» را کوچک و کوچکتر کنی! و سلطان جان و جهان را ببری زیر نام خودت! الان اما تو کجایی و علی‌بن موسی‌الرضا کجاست؟! کی را می‌خواستی ولیعهد کی کنی؟! چه بزرگی را می‌خواستی حقیر کنی؟! چه عظمتی را می‌خواستی خرد کنی؟! چه ضامنی را می‌خواستی بلااثر کنی؟! چه شرطی را می‌خواستی بلاوجه کنی؟! چه سلسله‌ای را می‌خواستی قطع کنی؟!
القصه! همان خدایی که زحمت بزرگ‌کردن موسی را عدل انداخت گردن فرعون، بار گسترش گرما و حرارت و نور و محبت و حکمت و معرفت و ولایت و امامت علی‌بن موسی را عدل انداخت گردن مأمون! خود خود خود تو! زیادی که علیه خدا نقشه بکشی، خدا خودت را هم وسیله تحقق اهداف الهی می‌کند! هم شمس‌الشموس را جاودانه می‌کند، هم به‌واسطه تدابیر هشتمین امام در دو پهنه زمان و زمین- درست در عصر حکومت تو! و درست از مدینه تا طوس! کاری می‌کند که بعد از امام رضا، دیگر شیعه چندامامی نداشته باشیم و هر که علی‌بن موسی‌الرضا را امام می‌داند، محمدبن علی را نیز امام بداند، علی‌بن محمد را نیز، حسن‌بن علی را نیز، حجة‌بن الحسن را نیز! جانم!
خرج تو می‌کنم دلتنگی‌هایم را ، به امید دیدار کربلای تو
من دلم نازک است و زود می‌گیرد
اما ایمانم اگر به چیزی بند کند، دیگر هیچ حرفی نمی‌تواند آن را سست کند؛
ایمان دارم وقتی دلم عجیب برای تو تنگ می‌شود
وقتی عجیب دل هوای دیدارت دارد
وقتی عجیب جاذبه قلبم به سوی توست
آن لحظه نوشته می‌شود به پایم ثواب زیارتت!
و دلم قرص می‌شود که تو را از همین اتاقم و پشت پنجره‌ای نیمه‌باز زیارت کرده‌ام
وقتی که نسیم، موهایم را نوازش می‌کند به خودم تلقین می‌کنم که تو صدایم را شنیده‌ای و قدری از هوای ملکوتی بین‌الحرمینت را برای دل خسته‌ام فرستاده‌ای
من به همین چیزها دل خوش کرده‌ام و گرنه که تا به حال از غم دوریت.
دلم به حال خود می‌سوزد...دلم می‌سوزد که نمی‌توانم از نزدیک ببویمت...
عطر سیب حرمت آرزوست
حضرت ارباب ، سلام علیـک
