* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

در هنگامه‌ای که دشمنان ایران با تمام توان به‌دنبال تفرقه‌افکنی و تضعیف روحیه ملت‌اند، حضور ناگهانی و مقتدرانه رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم عزاداری عاشورای حسینی همچون مشعلی فروزان، مسیر را در تاریکی‌های جنگ شناختی روشن کرد. 

این حضور، نه‌تنها اقدامی نمادین، بلکه راهبردی عمیق بود که قلب‌های ایرانیان را به هم پیوند داد، دشمنان را به حیرت واداشت و رسانه‌های جهانی را، خواسته یا ناخواسته، به ابزاری برای نمایش اقتدار ایران تبدیل کرد. آنچه شب عاشورای 1404 رخ داد، نه‌فقط مراسمی مذهبی، بلکه نمایش عینی سلوک تمدنی بود که ایران را به‌عنوان پیشگام حرکت عظیم معنوی و اجتماعی به جهانیان معرفی کرد. 

 

این رویداد، لحظه‌ای تاریخی بود که بار دیگر هویت دوگانه دینی و ملی ایران را به رخ جهانیان کشید و نشان داد این ملت، با وجود همه فشارها همچنان استوار و سربلند ایستاده است.

اقتدار در عین سادگی

در شبی که عاشورا بار دیگر روح مقاومت را در دل‌های ایرانیان زنده کرد، رهبر انقلاب اسلامی با حضوری ساده اما پرمعنا، بی‌عصا و با آرامشی برخاسته از ایمان، قدم به میدان گذاشت. این تصویر، پیامی روشن به دوست و دشمن بود؛ ایران با وجود همه توطئه‌ها و فشارهای خارجی، همچنان با اقتدار ایستاده است. در حالی‌که دشمنان انتظار ضعف و انفعال داشتند، این حضور مقتدرانه شوکی به اردوگاه آن‌ها وارد کرد و در دل دوستداران وطن، حس غرور و پیروزی برانگیخت.

این حرکت، درس بزرگی از جنگ شناختی بود. در جهانی که رسانه‌ها با روایت‌های تحریف‌شده ذهن‌ها را هدف قرار داده‌اند، اقدامی ساده اما عمیق می‌تواند معادلات را تغییر دهد. حضور رهبر انقلاب، بدون نیاز به ابزارهای پیچیده، روایت دشمن را درهم شکست و نشان داد اقتدار واقعی، نه در هیاهو، بلکه در سادگی و اصالت نهفته است. 

این حضور، نمادی از پایداری و ایمان بود که نه‌تنها ایرانیان، بلکه جهانیان را به تأمل واداشت. در این شب، ایران نشان داد با تکیه بر هویت و باورهای خود، قادر است هر توطئه‌ای را خنثی کند.

سرود وحدت ملی زیر بیرق حسینی

«ای ایران بخوان» که شب عاشورا طنین‌انداز شد، تنها یک شعار نبود؛ بلکه تجلی اندیشه‌ای ریشه‌دار بود که از آغاز انقلاب اسلامی، پیوند ناگسستنی اسلام و ایران را فریاد می‌زد. این سرود، ملی‌گرایان و اسلام‌گرایان را زیر بیرق «وطن حسینی» گرد آورد و نشان داد هویت ایرانی، در تلفیق دین و میهن، قدرتی نفوذ ناپذیر یافته است. 

رهبر انقلاب اسلامی با بهره‌گیری هوشمندانه از ظرفیت هنر و فرهنگ، بار دیگر ثابت کرد چگونه می‌توان از ابزارهای ساده برای خلق روایتی عظیم و اتحاد آفرین استفاده کرد.

این پیام نه‌تنها به مردم ایران، بلکه به جهانیان اعلام کرد ایران، با اتکا به هویت دوگانه دینی و ملی خود در برابر هر توطئه‌ای مقاوم است. «ای ایران بخوان» فراخوانی بود به وجدان ملی، فراخوانی که از دل عاشورا برخاست و قلب‌های ایرانیان را به تپش وا داشت. این سرود، نه‌فقط ملودی، بلکه نمادی از همبستگی و ایستادگی بود که شب عاشورا به اوج خود رسید. این لحظه، یادآور این حقیقت بود که ایران، با تکیه بر فرهنگ و تاریخ خود می‌تواند جهانی را به حیرت وادارد.

از عرفان فردی به عرفان جمعی

آنچه شب عاشورا رخ داد، فراتر از مراسم مذهبی و سلوکی تمدنی بود که ملت ایران را به شریکی فعال در مسیر تحول معنوی و اجتماعی تبدیل کرد. سال‌ها پیش، امام خمینی(ره)، بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی از پیوند دین و وطن سخن گفتند و امروز، این اندیشه در عمل به منصه ظهور رسیده است. 

مردم ایران با استقامت در برابر مصائب، با حضور در میدان، با فریاد «هیهات من الذله» و با سکوتی پرمعنا، نه‌تنها پیرو رهبرشان، بلکه هم‌سفر وی در این سلوک عارفانه‌اند.

این ملت، دیگر تنها خواننده تاریخ نیست؛ بلکه خود متن تاریخ است. شب عاشورا ایرانیان نشان دادند با وجود همه فشارها و سختی‌ها، روح جمعی‌شان نه‌تنها تضعیف نشده، بلکه قوی‌تر و متحدتر شده است. این سلوک، نشانه‌ای از بلوغ تمدنی ایران است؛ تمدنی که در آن دین و وطن، نه دوگانه‌ای متضاد، بلکه حقیقتی واحد و یکپارچه‌اند. این حرکت، نه‌تنها برای ایرانیان، بلکه برای همه ملت‌هایی که به دنبال استقلال و هویت‌اند، الهام‌بخش بود.

رسانه دشمن، ابزار انتشار پیروزی ایران

در جهانی که رسانه‌های پرقدرت، روایت‌های تحریف‌شده را به افکار عمومی تحمیل می‌کنند، رهبر انقلاب اسلامی با حضوری هوشمندانه، این رسانه‌ها را به ابزاری برای پیروزی ایران تبدیل کرد. در آستانه دیدارهای سیاسی دشمنان، این حضور جشنی که آن‌ها برای خود تدارک دیده بودند را به چالش کشید. 

رسانه‌های معاند ناخواسته تصویر اقتدار ایران را به جهان مخابره کردند و نشان دادند چگونه راهبردنویسی بزرگ، بدون داشتن رسانه جهانی می‌تواند میدان را به نفع حقیقت تغییر دهد. این حرکت نمونه‌ای درخشان از مهارت رهبری در جنگ شناختی بود. رسانه‌هایی که سال‌ها با بی‌مهری، واقعیت ایران را وارونه جلوه داده بودند، ناگهان مجبور شدند از واقعیت حضور سخن بگویند. این، همان مهارت رهبری است که رسانه‌ خود را نه با تریبون، بلکه با میدان‌آفرینی واقعی خلق می‌کند. این رویداد، نشان داد ایران، با تکیه بر ایمان و راهبرد قادر است حتی ابزارهای دشمن را به نفع خود به کار گیرد.

ایران عاشورایی

امروز، ایران عاشورایی نه‌تنها شعار، بلکه واقعیتی زنده و پویاست. شعارهایی همچون «ما اهل کوفه نیستیم» و «تا آخر ایستاده‌ایم»، دیگر صرفاً کلماتی بر زبان نیستند؛ این‌ها حقیقت‌هایی‌اند که با خون امضا، با اشک دیده و با صبر فهمیده شده‌اند. ملت ایران، با رهبری عارفانه و حضور در میدان، در حال خلق تمدنی جدید است؛ تمدنی که در آن، دین و وطن حقیقتی واحدند.

اگر دیروز منتظر ظهور بودیم، امروز خود، بخشی از آن ظهوریم. دست خداوند در استقامت این ملت، در شانه‌های رهبری که کنار مردم سینه می‌زند و در لبخند پدری که فرزندش را برای حسین فدا کرده، آشکار است. ایران عاشورایی، نه‌تنها نایستاده، بلکه در حال حرکت به سوی قله‌های تمدن اسلامی است. این حرکت، نه‌فقط برای ایران، بلکه برای همه جهان، پیامی از امید و مقاومت است.

سفری به سوی ظهور

آنچه شب عاشورا دیده شد، بیش از حضور شخصی یا تاکتیکی بود. امت در حال سلوک و جامعه، نه‌فقط مخاطب بلکه کنشگر تاریخ شده است. مردم، دیگر شنونده شعار نیستند، بلکه متن روایت‌اند. همان مردم صبور، مقاوم و نجیب که سال‌ها در سکوت رنج بردند، امروز در اوج بحران خود را بازیافته‌اند، زیرا فرمانده‌شان در میدان است. این است رمز ماجرا؛ امت سالک، با رهبری عارف در مسیر تمدنی پیش می‌رود که مقصدش ظهور است. ظهوری که دیگر فقط در صفحات کتاب‌ها نیست؛ در اشک مادری است که پسرش را فدای وطن کرد، در نگاه نوجوانی است که شعر وطن حسینی را با شور می‌خواند و در بغض رهبری است که در کنار مردم، بر سینه می‌زند. این ملت، با ایمان و اتحاد، در حال خلق آینده‌ای است که نه‌تنها ایران، بلکه جهان را متحول خواهد کرد.

تاریخ در حال زندگی شدن است

این روزها، تاریخ دیگر نوشته نمی‌شود؛ زندگی می‌شود. ایران با همه رنج‌هایش در مسیر بلوغی تمدنی است. جنگ هنوز در جریان است، اما این بار ذهن‌ها میدان نبردند و حقیقت بزرگ‌ترین سلاح است. حضور رهبر انقلاب در شب عاشورا نه‌تنها لحظه‌ای تاریخی، بلکه نقطه عطفی در مسیر تمدن‌سازی ایران بود. این حضور نشان داد چگونه می‌توان با ایمان، اتحاد و راهبرد در برابر توطئه‌های دشمن ایستاد و آینده‌ای روشن برای ملت رقم زد.

ایران عاشورایی، با رهبری عارف و امتی سالک، نه‌تنها در برابر دشمنان ایستاده، بلکه در حال خلق تمدنی است که جهان را به حیرت واداشته است. این است داستان ملتی که با عاشورا زنده است و با حسین (ع)، به سوی قله‌های تاریخ گام برمی‌دارد. این رویداد، نه‌تنها برای ایران، بلکه برای همه کسانی که به دنبال حقیقت و عدالت‌اند، پیامی روشن دارد؛ با ایمان و اتحاد، هیچ قدرتی نمی‌تواند ملتی را از مسیر خود منحرف کند.

 

https://rahbordemoaser.ir/fa/news/282812

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی