* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

 

 با روی کار آمدن دولت "تدبیر و امید" در تابستان 92، قرار شد معاونتی جدید با نام "معاونت سیاسی و امنیتی رییس جمهور" در پاستور تشکیل شود و "علی یونسی" به آنجا برود. اما این خبر واکنش های گوناگونی به همراه داشت و این سوال مطرح شد که ایجاد چنین معاونتی در ریاست جمهوری به چه دلیل و با چه هدفی است؟

بعد از چندی، یونسی که در محافل امنیتی با نام مستعار "علی ادریسی" معروف است، این ماجرا را تکذیب و این نوع خبرسازی‌ها را در راستای فشارهای سیاسی بر خودش دانست و سرانجام وی طی حکمی از سوی روحانی در 9 مهر1392 به عنوان " دستیار ویژه رئیس جمهور ایران در امور اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی" منصوب شد.

یونسی که در دولت اصلاحات با رای اعتماد نمایندگان دوره پنجم مجلس شورای اسلامی، به عنوان وزیر اطلاعات انتخاب شد، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ در پایان سفر دو روزه اش به شیراز اظهارات جنجالی بیان داشت و نماد منحوس شیر و خورشید را نماد حضرت علی (ع) و حضرت محمد (ص) دانست.

اما دستیار ویژه رئیس جمهور ایران در امور اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی، از سه روز پیش (28 اردیبهشت 93) به شبکه اجتماعی "فیس بوک" پیوسته و با انتشار مطلبی، از برگزاری جلسه ای متفاوت برای نامگذاری یک روز به نام "روز ملی اقوام ایرانی" یا "روز اتحاد ملی اقوام ایرانی"  خبر داد و از همه مخاطبانش خواسته درباره تاریخ و نام این روز نظرات خود را بیان کنند.

 دستیار ویژه رییس جمهوری در امور اقوام و اقلیت ها  در صفحه خود نوشت:

"با سلام. امروز با چند تن از اساتید محترم دانشگاه و نخبگان مرتبط با مسایل قومی نشست داشتیم. موضوع جلسه این بود که قرار است روزی به عنوان "روز ملی اقوام ایرانی " یا "روز اتحاد ملی اقوام ایرانی" نامگذاری شود. حاضرین در جلسه مباحث ارزشمندی را مطرح کردند و هر کدام پیشنهادهایی داشتند که جالب و قابل توجه بود. برخی عید نوروز را مناسب می دانستند و برخی دیگر سالروز وقایع تاریخی مانند مشروطه را. همین جا از دوستان عزیز و صاحبنظران درخواست می کنم اگر پیشنهادی در این خصوص دارند مطرح نمایند؛ هم در مورد عنوان این روز و هم در مورد اینکه چه روزی برای این عنوان مناسب است."

اما سوال این است که مگر اقوام ایرانی تا به حال با هم اتحاد نداشته اند که حال عده ای به دنبال اتحاد اقوام ایرانی که ترکیبی کرد، آذری، خراسانیان، لر، گیلک، ارمنی، گرجی، فارسی ‌زبانان،  بختیاری‌ها و ... است، هستند؟

به طور حتم باید بگویم که اگر اشخاص، گروه ها و جناح های مختلف کاری به اقوام و اقلیت ها نداشته باشند و اقدامی علیه اتحاد آنها انجام ندهند، اتحاد چند صد ساله اقوام و مذاهب در سرزمین کهن ایران همانند سابق پابرجا خواهد ماند.

فارغ از انگیزه های جناب آقای یونسی و مراد ایشان از نامگذاری روزی به نام "روز اتحاد ملی اقوام ایرانی"، این سوال نیز مطرح است که در حال حاضر کجای دغدغه مردم ایران و کجای دل مشغولی­های نخبگان و اندیشمندان اینجور مسایل حاشیه ای و بی ارزش است؟

مردم امروزه در چنبره مشکلات معیشتی گرفتار شده اند و به نظر می رسد همانند دوران هشت ساله اصلاحات؛ دغدغه های معیشتی ملت ایران در چنبره بحث های بی فایده در حال فراموشی است.

 

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی