* شانس نام مستعار خداست *

خیلی تماشای چرخ و فلک رو دوست دارم. دوست دارم ساعت ها چرخیدن چرخ و فلکو ببینم، چرخیدن چرخ ِ فلک را !

دوست دارم ساعت ها بشینم و چرخیدن چرخ های فلک رو ببینم که چگونه میچرخاند و آدم ها رو ببینم  که چگونه میچرخند و میچرخانند و میچرخانندشان.

یک جور همزاد پنداری عجیبی به من دست میده. به چرخ و فلک نگاه میکنم، به آدمایی که این پایین منتظر و مشوش در آرزوی بالا بودن به آن بالایی ها چشم دوخته اند و به آدمایی که اون بالا شاد و مغرورند.

شاد و مغرور از اینکه در اوجند و بالاتر از همه به خود می بالند!  اما نه آنها که بالایند و نه اینها که پایینند، اصلا حواسشان نیست به این بالا و پایین رفتن ها.

اونایی که در پایینند، فقط به اون بالا فکر میکنن و لحظاتشان را در آرزوی بالا رفتن و بالا بودن سپری میکنن و به جای لذت بردن از همین دقایق کوتاه پایین بودن، به اوج فکر میکنن و نمیدانند.

نمیدانند که زندگی همین پایین بودن هاست، همین لذت و شوق بالا رفتن هاست و وقتی به اوج رسیدی…لحظه ای، فقط لحظه آنجا میمانی و تمام لحظات بودنشان را فقط به آن یک نقطه فکر میکنن. نقطه ای که فقط یک “لحظه” است. همین !

و اونایی که در بالا هستند. سرخوش و سرمست از بالا بودن، از در اوج بودن و از یاد میبرند تمام لحظاتی رو که منتظر همین یک لحظه بودند، تمام آن ذوق کردن ها، انتظار کشیدن ها و لحظه ها را.

یادشان میرود که بالا بودن فقط لحظه ایست و لحظه ها میگذرند. سرمست از در اوج بودن دست تکان میدهند و یادشان میرود به زودی قرار است قصه ای تازه از زندگی شان آغاز شود. قصه تلخ سقوط !

و آنها که پایین می آیند. دوباره همه چیز یادشان میرود و لحظه های تلخ سقوط را به یاد آن لحظه کوتاه ِ در اوج بودن سپری میکنند و یادشان میرود که زندگی تکرار همین لحظه هاست که در انتظار به بادش دادند! لحظاتی که هیچوقت دوباره تکرار نخواهند شد.

و باز هم چرخ و فلک…میچرخد و میچرخد، لحظه ای در اوج و لحظه ای در حضیض.

لحظه ای شاد هستند و لحظه ها و لحظه ها و باز آن همه لحظه ها را، بهتر است بگویم زندگی شان را در انتظار همان یک لحظه، که فقط یک “لحظه” بود. باز هم همان داستان همیشگی صعود و سقوط و زندگیشان خلاصه شده در همان لحظه در اوج بودن.

میچرخند و میچرخند و میچرخانندشان، و آنها فقط آن یک لحظه را فهمیده اند، آن ها فقط یک لحظه زندگی می کنند و به راستی، چه زندگی کوتاهی…!

و نمیدانند که زندگی همین لحظه های ساده ایست که بی تفاوت از کنارش میگذرند و فکر میکنند که این چرخ قرار است برای همیشه برای آن ها بچرخد و بچرخانندشان و شاد باشند و لحظه ای را، فقط لحظه ای را بار ها و بارها تا ابد زندگی کنند.

ولی درست در یکی از همین سقوط هاست، درست همان وقت که منتظر فرصتی هستند برای خوشبختی، برای خندیدن و خنداندن که فلک مجالشان نمیدهد.

فلک است دیگر، با کسی که شوخی نداره! امانشان نمیدهد، بیخ گلویشان را میگیرد که کجا؟ زندگی همین بود! پیاده شوید. تمام شد!!