برز را با مهربانی های یاران، دوست دارم
برزرا با آن همه اخلاص و ایمان، دوست دارم
وسعت سرسول و دشت بی مثال برز را
کوچه های خاکی اش را از دل و از جان، دوست دارم
بوی باران بهاری بوی خاک خیس خورده
برف و باران زیادش در زمستان، دوست دارم
آن درختان پیر میون ده و مردان پایش
مسجد و حسینه اش را به قرآن، دوست دارم
کوچه پچاد و عمارت، یا که کوی سولجه را
آن محله گریند را همچو جانان، دوست دارم
پیکر پیر خانه و باغهایش، با صد زخم دوران
خشت خشتش را مثال کاخ توران، دوست دارم
از درخت میوه تا صحرای سرسبزش پر از گل
خاک گوهر خیز برز را در بهاران، دوست دارم
پای سنگ، پای سنگ ، راه پر پیچ نطنزو
زندگی را در دل آن کوهساران، دوست دارم
کوچه های برز است مهد تلاش و کار و همت
مصطفی برزی بگفتا برز را از دور هم،دوست دارم
افتخار شهر من بیست و یک آلاله سرخ
برز را شبهای جمعه با شهیدان دوست دارم