* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

۵ مطلب در ارديبهشت ۱۴۰۰ ثبت شده است

امسال ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری که شاهد خیل ثبت‌نام چهره‌های سیاسی در آن بودیم، دو اتفاق ویژه داشت.

اتفاق اول

 بسیاری از آنهایی که ما و بسیاری از مردم به اصول‌گرایی و یا اصلاح‌طلبی می‌شناسیم‌شان، در نطق‌های انتخاباتی خود در ستاد انتخابات کشور خود را مستقل می‌نامند.

آنگونه که از شواهد پیداست این انتخابات، رقابت مستقل‌هاست نه نامزدهای دو جریان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا.

واقعا این رفتار از کسانی که نام سیاستمدار را یدک می‌کشند، عجیب است. سیاسیون سال‌ها زیر پرچم این دو جریان سینه زده‌اند و وقتی فصل انتخابات می‌رسد آنها سعی می‌کنند خود را از زیر این بیرق خارج کنند و خود را مستقل بنامند.

این رفتار نشان می‌دهد که هر کدام از این نامزدها می‌دانند هر دو جریان سیاسی اصلاح طلب و اصول‌گرا به معنای واقعی کلمه ناکارآمد هستند و نمی‌توان با نام آنها به رای مردم رسید.

اما همه ما می‌دانیم که این رفتار تنها یک ژست سیاسی است. همه مستقلان وابستگی عجیب و غریب به جریان‌های سیاسی خود دارند. با نگاهی به اعضای ستاد این افراد مشخص می‌شود که آنها اصول‌گرا و یا اصلاح طلب شش دانگ هستند.  قطعا بعد از پیروزی هم جریان‌های سیاسی پیروزی آنها را به نام خود خواهند زد.

اتفاق دوم

سیل نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری نشان می‌دهد که بسیاری از سیاستمدارن ایرانی درک درستی از شرایط اقتصادی و سیاسی کشور ندارند.

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

اینجا ایران است، قدرت اول نظامی منطقه.

اینجا ایران است، جزو چهار کشور موفق در شبیه سازی حیوانی.

اینجا ایران است، دومین کشور برتر دنیا در تحقیقات مغز و نخاع دنیا.

اینجا ایران است،کشوری که القاعده، داعش و طالبان که هیچ، گنده تر از آنها و حتی آمریکا و اسراییل هم نمی توانند امنیتش را بی ثبات کنند.

اینجا ایران است، کشوری که تعادل سیاسی منطقه را در دست دارد.

اینجا ایران است،کشوری که وقتی می خواهند با او  بجنگند, تک به تک وارد نمی شوند، بلکه به خاطر قدرت بیحدش ۸۴ کشور متحدا به او حمله می کنند و آخر هم پس از هشت سال نمی توانند یک وجب از خاکش را اشغال کنند.

اینجا ایران است،، جزو ده کشور برتر دنیا در علوم نانوتکنولوژی.

اینجا ایران است، تنها کشور دست یافته بر فناوری هسته ای بدون کمک کشورهای دیگر.

اینجا ایران است، اولین کشور سازنده داروی گیاهی درمان ام.اس. (MS)

اینجا ایران است، کشوری که دشمن برای نابودی اش به این نتیجه رسید که باید خودباوری مردمانش را نابود کند.

هموطن! داشته هایمان را دست کم نگیریم!

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

من یک آریایی ام، اهورامزدای من  الله است.

از تبار کوروشم، ولی شاهم حسین ابن علی ابن ابیطالب (علیه اسلام) است.

از دیار آرشم، ولی کماندار من مسلم ابن عقیل است.

امپراطوریم هخامنشی است ، ولی جغرافیای من بین الحرمین است.

شاه عباس را دوست دارم، ولی شاه من عباس ابن علی (ع) است.

آری من ایرانیم عاشق کاوه، مدیون نادرشاه ، ولی پیامبرم محمد ابن عبدالله (ص) است.

قدمت کشورم از ماورای تاریخ است و به قدمت آن مینازم و زیبایی های تاریخ کشورم را دوست دارم، ولی تمام زیبایی های دنیا را در کلام مولایم حیدرکرار، علی ابن ابیطالب (علیه السلام) میبینم.

آری ... من یک ایرانیم و متنفرم از کسانی که به اسم تاریخ کشورم؛ به اعتقاداتم ضربه می زنند.

من یک آریایی مسلمان شیعه هستم

 

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

روز قدس هر سال یوم‌الانتقام است، به ویژه امسال که بنی‌اسرائیل دوباره افسارشان را دست شیطان داده‌اند تا جهان شاهد معامله قرن باشد و اوصاف این غول‌های بی‌شاخ و دم را باید در سوره جمعه جستجو کرد، کسانی که امام خامنه‌ای آنها را  «سگ نگهبان آمریکا» و «نحس نجس» معرفی می‌کنند، همان‌هایی هستند که قرآن آنها را "حمار" خطابشان کرده است.

افسوس! دنیا باید امروز با شنیدن کلمه «اسرائیل» به یاد قلب رئوف یعقوب نبی(ع) بیفتد ولی به لطف این قصابان، امروز اسرائیل همه را به یاد خون می‌اندازد. بنی‌اسرائیل بنی‌آدم را اعضای هیچ پیکری نمی‌دانند. دلم برای «اسرائیل واقعی» می‌سوزد که این «فرزندان گرگ‌دندان» نامش را یدک می‌کشند.

 

دلم می‌سوزد برای کودکان غزه که تنها جرمشان نفس کشیدن در زمینی است که خدا وعده‌اش را به هیچکس نداده اما دلسوزی فقط کافی نیست. برای آرامش این دل‌سوخته فریاد باید زد. ایمان دارم که فریادهای ما التیام‌بخش زخم‌هایی است که این رژیم جعلی بر پیکر کودکان بی‌پناه فلسطینی نقاشی کرده است. اما روز قدس تنها روز مبارزه با اسرائیل نیست، بلکه روز مبارزه با تمام فتنه‌هایی است که سر از آخور خاخام‌های خام مغز درمی‌آورد. باید مقابل ایدئولوژی کثیف اسرائیل قیام کرد.

باید انتقام گرفت با فریادها، باید انتقام گرفت از دجال‌های یهودی که همه یوسف‌ها را در چاه می‌خواهند. چه یوسف صدیق(ع) باشد، چه یوسف فاطمه(عج). مرگ بر اسرائیل مرگ بر کسانی است که «یقتلون النبیین بغیر حق» شامل حالشان می‌شود. مرگ بر اسرائیل، مرگ بر هر حواری خائنی است که مسیحانفسان را بر صلیب می‌خواهد.

باید انتقام گرفت با فریادها، فریاد‌های مرگ بر اسرائیل ما هر قدر برای عنکبوتخانه این رژیم غاصب ویرانگر باشد، به همان اندازه کاخ‌های امرای شکم‌ پرست عربی را هم خواهد لرزاند.

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

 

به خدا اعتماد کن

آتشی نمی سوزاند ابراهیم را  و دریایى غرق نمیکند موسى را

کودکی، مادرش او را به دست موجهاى رود نیل می سپارد تا برسد به خانه  فرعونِ تشنه به خونَش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند و سر از خانه عزیز مصر درمی آورد و مکر زلیخا زندانیش میکند؛ اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند

از این قصه های قرآنى هنوزم نیاموختی که اگر همه عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و خدا نخواهد، نمی توانند؟

او که یگانه تکیه گاه من و توست؛ پس به تدبیرش اعتماد کن و  به حکمتش دل بسپار و  به او توکل کن.

  

مصطفی برزی / Mostafa Barzi