* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

روز قدس هر سال یوم‌الانتقام است، به ویژه امسال که بنی‌اسرائیل دوباره افسارشان را دست شیطان داده‌اند تا جهان شاهد معامله قرن باشد و اوصاف این غول‌های بی‌شاخ و دم را باید در سوره جمعه جستجو کرد، کسانی که امام خامنه‌ای آنها را  «سگ نگهبان آمریکا» و «نحس نجس» معرفی می‌کنند، همان‌هایی هستند که قرآن آنها را "حمار" خطابشان کرده است.

افسوس! دنیا باید امروز با شنیدن کلمه «اسرائیل» به یاد قلب رئوف یعقوب نبی(ع) بیفتد ولی به لطف این قصابان، امروز اسرائیل همه را به یاد خون می‌اندازد. بنی‌اسرائیل بنی‌آدم را اعضای هیچ پیکری نمی‌دانند. دلم برای «اسرائیل واقعی» می‌سوزد که این «فرزندان گرگ‌دندان» نامش را یدک می‌کشند.

 

دلم می‌سوزد برای کودکان غزه که تنها جرمشان نفس کشیدن در زمینی است که خدا وعده‌اش را به هیچکس نداده اما دلسوزی فقط کافی نیست. برای آرامش این دل‌سوخته فریاد باید زد. ایمان دارم که فریادهای ما التیام‌بخش زخم‌هایی است که این رژیم جعلی بر پیکر کودکان بی‌پناه فلسطینی نقاشی کرده است. اما روز قدس تنها روز مبارزه با اسرائیل نیست، بلکه روز مبارزه با تمام فتنه‌هایی است که سر از آخور خاخام‌های خام مغز درمی‌آورد. باید مقابل ایدئولوژی کثیف اسرائیل قیام کرد.

باید انتقام گرفت با فریادها، باید انتقام گرفت از دجال‌های یهودی که همه یوسف‌ها را در چاه می‌خواهند. چه یوسف صدیق(ع) باشد، چه یوسف فاطمه(عج). مرگ بر اسرائیل مرگ بر کسانی است که «یقتلون النبیین بغیر حق» شامل حالشان می‌شود. مرگ بر اسرائیل، مرگ بر هر حواری خائنی است که مسیحانفسان را بر صلیب می‌خواهد.

باید انتقام گرفت با فریادها، فریاد‌های مرگ بر اسرائیل ما هر قدر برای عنکبوتخانه این رژیم غاصب ویرانگر باشد، به همان اندازه کاخ‌های امرای شکم‌ پرست عربی را هم خواهد لرزاند.

مرگ بر اسرائیل، مرگ بر تمام کسانی است که به خیال باطل خود بیداری اسلامی را به خواب غفلت تبدیل کردند تا مبادا اسرائیل عزیزتر از جانشان را خطری تهدید کند. باید انتقام گرفت با فریاد‌ها. انتقام تمام قربانیان ترور را با فریادهای مرگ بر اسرائیل باید گرفت، فریاد باید زد.

فریادهای روز قدس فریاد بر سر مادر تمام تروریست‌های جهان است. مرگ بر اسرائیل مرگ بر "علت قتل خنده‌های روشن علیرضا" است. مرگ بر اسرائیل، مرگ بر طالبان، القاعده، داعش و... است. این گروه‌های تروریستی به وجود آمده‌اند تا مسلمانان سرشان گرم خودشان باشد و اصلا نفهمند نتانیاهو در الشجاعیه چه غلطی می‌کند، اگرنه با نابودی اسرائیل فلسفه وجودی تروریست‌ها هم از بین می‌رود.

با این حال روز قدس بیش از همه برای قدس است، برای مردم فلسطین است و برای حمایت از کودکانی است که در خط مقدم مقاومت شهید می‌شوند. روز فریادهایی است به نیت کر کردن گوش مدعیان حقوق بشر، گوش‌هایی که صدای ناله مظلوم را نشوند همان بهتر که برای همیشه کر باشند و هیچ صدایی را نشنوند.

جمعه صبح حرکت باید کرد. پای پیاده، بعد از دعای ندبه و بعد از دعا برای ظهور مصلح واقعی که نامش مهدی است، نه "ماشیح بن دیوید" دروغینی که شرط آمدنش قتل‌عام کودکان بی‌دفاع فلسطینی است.

آری! سکوت امروز گناه کبیره است، جمعه آنقدر مرگ بر اسرائیل را فریاد خواهیم زد تا صدایمان به گوش رزمندگان القسام برسد. باید با فریادهایمان رزمندگان جبهه مقاومت را دلگرم کنیم تا در مصرف موشک صرفه‌جویی نکنند.

به خاخام‌های خام مغز بگویید بی‌جهت انتظار آرماگدون را نکشند. آرماگدون جمعه آخر ماه رمضان هر سال است و هر سال هم امت حزب‌الله پیروز است، چرا که هر سال رژیم صهیونیستی ذلیل‌تر و خفیف‌تر از سال قبل می‌شود، آنقدر ذلیل و خفیف خواهد شد تا نتانیاهو مجبور شود بین نیل و فرات یکی را انتخاب کند برای غرق شدن.

اشتباه استراتژیک صهیونیست‌ها این است که دلشان را به معبد سلیمان خوش کرده‌اند در حالی که خدای سلیمان با ماست.

آری! ما قدس را آزاد خواهیم کرد با همین فریادها، با همین مشت‌های گره‌کرده‌ای که هر کدامشان کار همان سطل‌های آبی را می‌کنند که مدنظر پیر جماران (ره) بود.

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی