* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

26 دی 1401 به دیدارش رفتم. در میان پله‌های زیاد ورودی درب بلال سازمان صداوسیما فکر می‌کردم چه سوالاتی بپرسم. در یک روز سرد زمستانی و سکوت دلنشین، در طبقه سوم ساختمان شهدای رادیو، میهمان بانویی باتجربه و صدایی دلنشین و آرام بودم که هم دکتر و متخصص کودکان بود و هم مدیر شبکه رادیویی.

قرار ما نیم ساعت مصاحبه بود تا درباره جشنواره رادیویی پژواک صحبت کنیم اما حرف‌های شنیدنی این استاد پزشکی آنچنان شنیندنی بود که پس از پایان صحبت، عقربه‌های ساعت حکایت از دو ساعت گپ‌وگفت را نشان داد. از دوران فعالیت‌های دانشجوی و تحصیل در فرانسه و برگشت به ایران و ازدواج و عشق خدمت به مردم ایران زمین و... اما دقیقا سه ماه بعد از آن دیدار یعنی 26 فروردین 1402 با تیتری عجیب در رسانه‌ها روبرو و شوکه شدم: دکتر صدیقه اعتمادسعید، مدیر شبکه رادیویی سلامت درگذشت.

گویا دست روزگار در آغازین روزهای بهار، خزانی دیگر را رقم زد و ناباورانه از میان ما رفت و نام و یاد فراموش‌ناشدنی خود را در میان ما بر جای نهاد. او چنان زود از میان خانواده، دوستان وهمکاران خود پر کشید که باور آن تا زمان‌های بسیار در اندیشه و ذهن نخواهد گنجید.

پزشک متخصص کودکان که پشتوانه‌ای قابل اتکا و سنگ‌صبوری دوست داشتنی برای همکاران رادیو سلامت بود، تا آنجا که می‌توانست مجال پرواز و خلاقیت تهیه کنندگان، سردبیران، نویسندگان، و گویندگان و مجریان را فراهم می‌کرد.

     https://www.farsnews.ir/news/14020126000824

مرحومه صدیقه اعتمادسعید در آبان ۱۳۴۳ در تهران و در خانواده‌ای مذهبی و خانواده‌ای که به تحصیل فرزندان به خصوص دختران خود اهمیت می‌داد به دنیا آمد. از یک مدرسه مذهبی به نام دبیرستان علوی در منطقه ۱۲ تهران دیپلم گرفت و پس از گذراندن کنکور سال 1367 موفق به ورود در رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران شد و به مدت پنج سال در فاصله سال‌های 1374 تا 1379 جهت طی دوره در دانشگاه سوربون فرانسه مشغول به تحصیل شد و موفق به اخذ دیپلم زبان فرانسه شد. وی به عنوان پزشک وارد بیمارستان‌های فرانسه شد ولی به علت اینکه حجاب یکی از موانع مهم برای او در ادامه فعالیت و تحصیل در فرانسه بود به کشورش بازگشت و با شرکت در آزمون تخصص و پذیرفته شدن در رشته تخصص اطفال دانشگاه علوم پزشکی تهران در نهایت سال 1383 این دوره را به پایان رساند. 

دوره ام‌پی‌اچ (دوره‌های Master Public Health (مهارت بهداشت عمومی) که به اختصار MPH نام برده می‌شود) و  دوره سلامت و رسانه را گذراند و وارد این حوزه شد. او خودش گفته بود: «علت اینکه رسانه‌ها را به عنوان یکی از محورهای فعالیتم انتخاب کردم این بود که سواد سلامت در کشور نسبت به سایر موضوعات دچار مشکل است و تصمیم گرفتم به جای اینکه پایین آبشار باشم و بیماران را درمان کنم، قطع کردم در بالای آبشار قرار بگیرم و در پیشگیری و ارتقاء سواد سلامت و توانمندسازی افراد جامعه در حوزه های مختلف سلامت فعالیت کنم. نقش رسانه در ارتقای سلامت یک موضوع مهم و قابل توجه است و احساس کردم در این حوزه می‌توانم موثر باشد و در افزایش آگاهی هموطنان نقش داشته باشم.»

مدیر فقید شبکه رادیویی سلامت درباره علاقه‌اش به تحصیل نیز گفته بود: در دوران تحصیل علاقه فراوانی به ریاضی داشتم و دانش‌آموز موفقی در این درس بودم. نفر اول ریاضی منطقه و استان بودم. سال دوم دبیرستان و در جمع دانش‌آموزان ریاضی بودم که با تقاضای خانواده مجبور به ادامه تحصیل در رشته ریاضی همان دبیرستان شدم. آن زمان خیلی ناراحت شدم و فراوان گریه کردم. و از آنجا که تقریباً تمام دختران خانواده و اقوام و بستگان در رشته‌های مهندسی تحصیل کرده بودند با اصرار مادر و حضورشان در مدرسه و درخواست از مدیریت، مجبور به ادامه تحصیل در رشته تجربی شدم. از من انکار و از آنها اصرار.»

او موفقیت هایش را مدیون همسرم می دانست و میگفت: همسرم مدرک دکتری در یک رشته فنی و مهندسی دارد و می‌توانم بگویم تمام موفقیت‌ها با همراهی و پشتیبانی ایشان بوده و اولویت همسرم پیشرفت دو نفره ما بوده است و ایننطور نبوده که مرد امنیت و آرامش‌خاطر از خانه داشته باشد و در بیرون از منزل به کار و ارتقای خود فکر کنند ولی همسر هیچ. ارتقای جمعی افراد خانواده هدف من و همسر بوده است.

ولی گویا سرنوشت چیز دیگری برای مرحومه اعتمادسعید در نظر گرفته بود و او را به دنیای پزشکی و رسانه آورد و معاون صدای سازمان صداوسیما اول بهمن۱۳۹۳ خانم صدیقه اعتمادسعید را به عنوان مدیر جدید رادیو سلامت منصوب کرد. ایشان پیش از این «عضو شورای سیاستگذاری سلامت سازمان صداوسیما» بوده و در سمت های قائم مقام شورای سیاستگذاری سلامت، مشاور شبکه یک سیما در امور پزشکی و سلامت نیز فعالیت نموده است و در بخش‌های مختلف رادیو سلامت از جمله «مدیر طرح و برنامه های این شبکه»  و همچنین «سرپرست گروه سلامت جسم و سلامت اجتماعی» نیز سابقه فعالیت داشت.

مدیر فقید پرتلاش، متعهد، خلاق و کارآفرین رادیو؛ برنامه‌سازی در رادیو را دشوارتر از کار در سیما می‌دانست و می‌گفت: در سیما به دو علت کار راحت‌تر است، یکی اینکه چون مردم و مسئولین بصری و دیداری هستند و دوم اینکه تصویر نقش مهمی در القای پیام دارد. در رادیو کار به علت اینکه اگر بخواهد شنیده شود باید خیلی عمیق و پر محتوا باشد. کار سطحی از حوصله مخاطب رادیو خارج می‌شود. ما باید از کارشناسان مجریان قوی و غنی استفاده کنیم تا سلیقه مخاطبان که موجب فکری خود را در سلامت روی رادیو گردانده‌اند تامین کنیم و در نظر گرفته باشیم. این ذائقه را باید خوب بشناسیم و برای آن خوب کار کنیم تا مورد توجه قرار بگیریم.

مرحومه دکتر اعتمادسعید که متخصص کودکان بود، اعتقادی به جنسیت افراد و میزان موفقیت آنها نداشت و معتقد بود: افراد باید دانش، مهارت و توانایی لازم را داشته باشند». مهمترین آرزوی او این بود که «مردم کشورم سلامت باشند» و مهمترین خواسته‌اش از افراد رده بالای کشور هم این بود که «حواسشان به آرامش جامعه باشد»

رحمت خداوند بر او که تکیه گاهی مطمئن برای همکارانش در رادیو سلامت و خیرخواهی دلسوز و واقع‌نگر برای برنامه ریزان بود. در همین رابطه رئیس سازمان صداوسیما نیز در پیام تسلیت خود از مرحومه اعتمادسعید به عنوان یک جهادگر مخلص، متعهد و دلسوز نام برد.

پیمان جبلی در این پیام نوشت: آن مرحومه طی سال ها فعالیت در حوزه سلامت و بهداشت رسانه ای به خصوص در معاونت صدای رسانه ملی، مصداق بارز یک جهادگر مخلص، متعهد و دلسوز بود. به خصوص در دوران فراگیری ویروس کرونا، کوشید تا در خط مقدم بحران به روشنگری بپردازد. فقدان سرکار خانم اعتمادسعید را به خانواده، دوستان و همکاران شان در معاونت صدا تسلیت گفته و از خداوند منان در این ماه عزیز برای وی که به برادر شهیدش پیوست، رحمت واسعه الهی مسئلت می نمایم.

معاون صدای رسانه ملی نیز درگذشت ناباورانه صدیقه اعتماد سعید را خبری تلخ برای اهالی رادیو دانست.

علی بخشی زاده، در پیام خود نوشت: درگذشت ناباورانه بانوی فاضله و پرهیزکار، سرکار خانم دکتر صدیقه اعتماد سعید، مدیر فرهیخته شبکه رادیویی سلامت، خبری تلخ برای تمام اهالی رادیو است، آن بانوی تراز انقلاب اسلامی که توفیق کسوت خواهری شهید را داشت، در طول حدود یک دهه مدیریت در شبکه رادیویی سلامت، به پشتوانه تلاش فراوان، اخلاق بسیار حسنه و دلسوز و شناخت دقیق و ظریف رسانه ای و انضباط و نظم تحسین برانگیز نقش بسزایی در افزایش چشمگیر مخاطبان شبکه رادیویی سلامت داشت. آن بانوی خیر که پزشکی متخصص و متعهد در حوزه اطفال با دقت و دلسوزی مادرانه سعی در برطرف نمودن تالمات جسمی بیماران می کرد، همین روحیه را با شناخت دقیق و ظریف رسانه آمیخته بود تا به ارتقاء روح و جان مخاطب کمک کند. حقیقتاً آن بانوی مجاهد و خواهر بزرگوار شهید با تاسی از حضرت زینب سلام الله علیها خستگی‌ناپذیر همیشه در حال تلاش و مجاهدت بود و انشالله خداوند او را هم سفره حضرات معصومین گرداند. مصیبت وارده را به خانواده، دوستان و همکاران معاونت صدا تسلیت گفته و از ایزد منان علو درجات را برای آن مرحومه خواهانم.

پایان پیام/

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی