به عقب برنمی‌گردیم. یادتان هست؟ شعار انتخاباتی روحانی این بود: به عقب برنمی‌گردیم. اما حالا که نزدیک به دو سال از آن ایام گذشته. باید پرسید، به کدام عقب برنمی‌گردیم؟ و یا بهتر است پرسیده شود قرار است تا چه حد به عقب برنمی‌گردیم. یادتان هست؟ شعار انتخاباتی روحانی این بود. به عقب برنمی‌گردیم. اما حالا که نزدیک به دو سال از آن ایام گذشته. باید پرسید، به کدام عقب برنمی‌گردیم؟ و یا بهتر است پرسیده شود قرار است تا چه حد به عقب برگردیم؟ تا بیست سال پیش؟ تا زمان جنگ؟ یا حتی عقب‌تر؟ به دوران پیش از انقلاب؟ همه‌مان یادمان رفت بپرسیم قرار است به کدام عقب برنگردیم؟
وقتی برجام پاره شد و دلار شروع به بالا رفتن کرد، خیلی‌هایمان پرسیدیم اینکه قرار نبود به عقب برنگردیم، منظورتان تا قبل از تحریم‌های دوره احمدی‌نژاد بود؟ که حالا با این شرایط به آن دوران برگشتیم که. وقتی قیمت معیشت مردم بالا رفت، ناخدا گاه یاد تورم دوران مرحوم هاشمی افتادیم. و آنجا بود که متوجه شدیم انگار منظور دوستان این است تا پیش از دوران سازندگی برنخواهیم گشت.
اما حالا که از داستان تحریم و دلار و گرانی‌ها گذشته و به تدبیر کوپن بازگشته‌ایم، متوجه می‌شویم که پس منظور دوستان از عدم بازگشت به گذشته این بوده که قرار نیست به دوران پیش از جنگ برگردیم. یعنی بازگشت سی – سی‌وپنج‌ساله هم در برآورد عزیزان دولتی بوده و اگر اتفاقی در این رابطه می‌افتاد که حالا با بازگشت کوپن افتاده، اتفاق عجیب‌وغریبی نبوده.
از آنجا که ما ملت ایران را پدر پلاستیک‌های کشان نامیده‌اند، باید عنوان کرد که ما با انعطافی بی‌سابقه در تاریخ، با همه این تغییرات و به عقب برنگشتن‌ها کنار آمده‌ایم. اما سؤال اینجاست که حد یقف این عدم بازگشت تا کجاست؟ یعنی از این بیشتر قرار نیست به عقب برگردیم؟ ای‌کاش تکلیف ما را معلوم می‌کردید تا برای ما روشن می‌شد تا کجا باید خودمان را کش بدهیم و منعطف باشیم؟
فقط امیدوارم منظور دولت محترم از به عقب برنمی‌گردیم، دوران پیش از انقلاب نباشد. بالاخره قبل از انقلاب هم کاپیتولاسیون دارد هم هایده. هرچند با عنایت ویژه دولت تدبیر و امید، با برجام و FATF روی کاپیتولاسیون سفید است و هایده پیش خیلی از این سلبریتی های دولت پرورده، شرف دارد. اما اگر قرار است به آن دوران برگردیم یک آمادگی به ما بدهید که بتوانیم خودمان را برای ثبت تاریخی‌ترین انعطاف ملت‌ها در کتاب گینس آماده کنیم.
ار است تا چه حد به عقب برگردیم؟ تا بیست سال پیش؟ تا زمان جنگ؟ یا حتی عقب‌تر؟ به دوران پیش از انقلاب؟ همه‌مان یادمان رفت بپرسیم قرار است به کدام عقب برنگردیم؟
وقتی برجام پاره شد و دلار شروع به بالا رفتن کرد، خیلی‌هایمان پرسیدیم اینکه قرار نبود به عقب برنگردیم، منظورتان تا قبل از تحریم‌های دوره احمدی‌نژاد بود؟ که حالا با این شرایط به آن دوران برگشتیم که. وقتی قیمت معیشت مردم بالا رفت، ناخدا گاه یاد تورم دوران مرحوم هاشمی افتادیم. و آنجا بود که متوجه شدیم انگار منظور دوستان این است تا پیش از دوران سازندگی برنخواهیم گشت.
اما حالا که از داستان تحریم و دلار و گرانی‌ها گذشته و به تدبیر کوپن بازگشته‌ایم، متوجه می‌شویم که پس منظور دوستان از عدم بازگشت به گذشته این بوده که قرار نیست به دوران پیش از جنگ برگردیم. یعنی بازگشت سی – سی‌وپنج‌ساله هم در برآورد عزیزان دولتی بوده و اگر اتفاقی در این رابطه می‌افتاد که حالا با بازگشت کوپن افتاده، اتفاق عجیب‌وغریبی نبوده
.
از آنجا که ما ملت ایران را پدر پلاستیک‌های کشان نامیده‌اند، باید عنوان کرد که ما با انعطافی بی‌سابقه در تاریخ، با همه این تغییرات و به عقب برنگشتن‌ها کنار آمده‌ایم. اما سؤال اینجاست که حد یقف این عدم بازگشت تا کجاست؟ یعنی از این بیشتر قرار نیست به عقب برگردیم؟ ای‌کاش تکلیف ما را معلوم می‌کردید تا برای ما روشن می‌شد تا کجا باید خودمان را کش بدهیم و منعطف باشیم؟
فقط امیدوارم منظور دولت محترم از به عقب برنمی‌گردیم، دوران پیش از انقلاب نباشد. بالاخره قبل از انقلاب هم کاپیتولاسیون دارد هم هایده. هرچند با عنایت ویژه دولت تدبیر و امید، با برجام و FATF روی کاپیتولاسیون سفید است و هایده پیش خیلی از این سلبریتی های دولت پرورده، شرف دارد. اما اگر قرار است به آن دوران برگردیم یک آمادگی به ما بدهید که بتوانیم خودمان را برای ثبت تاریخی‌ترین انعطاف ملت‌ها در کتاب گینس آماده کنیم.