* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
نویسندگان

12 تیر 1367 طبق روال روزانه هواپیماهای زیادی از فرودگاه‌های مختلف کشور به مقصد خود پرواز کردند، اما سرنوشت پرواز مسافربری شماره 655 شرکت هواپیمایی ایران‌ایر از تهران به مقصد دبی با سرنوشت بقیه هواپیما فرق داشت و برای همیشه نامش جزو قربانیان یکی از بزرگترین‌ جنایت‌های هواپیمایی در دنیا در تاریخ ماندگار شد، جنایتی که از نظر میزان تلفات انسانی، هفتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.

این روز (12 تیر 1367 برابر با سوم ژوئیه 1988) تاریخی است که سال‌هاست غرب برای فراموشی آن تلاش می‌کند اما هر سال برای زنده نگه داشتن یاد شهدای این حادثه و فراموش نکردن جنایت آمریکا، آب‌های خلیج‌ فارس گل باران می‌شود. در این روز هواپیمای ایرانی با شلیک موشک هدایت شونده از ناو یو.اس.‌اس.وینسنس متعلق به نیروی دریایی آمریکا بر فراز خلیج فارس سرنگون شد و تمامی سرنشین آن جان باختند.

امروز سالگرد شهادت بیش از ۲۹۰ مسافر بی‌گناه هواپیمای ایرباس کشورمان برفراز خلیج فارس است. و هنوز هم خانواده‌های شهدای این واقعه عزادار هستند و دولتمردان مدعی حمایت از حقوق بشر آمریکا هم هنوز بایت این موضوع عذرخواهی نکردند و تنها همین اقدام دولت آمریکا را می‌توان سندی محکم در جنایتکار و تروریست بودن دولت آمریکا دانست.

جمهوری اسلامی ایران دو روز پس از این فاجعه طی نامه‌ای به رئیس شورای امنیت خواستار جلسه فوری برای رسیدگی به موضوع شد، دو هفته بعد شورا تشکیل جلسه داد و سرانجام شورای امنیت با صدور قطعنامه‌ای ضعیف تنها به ابراز تاسف و همدردی با خانواده‌های قربانیان بسنده کرد.

رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا در اعلامیه‏ ای با اظهار تاسف از این رویداد، به سرنگون شدن هواپیمای مسافربری ایران اعتراف کرد، ولی اقدام ناو آمریکایی را عمل دفاعی بجا دانست و مدعی شد هواپیمای ایرباس ایرانی در حال کاهش ارتفاع و شیرجه رفتن به سوی ناو آمریکایی بوده است.

در این فاجعه که مهمترین مورد نقض حقوق بشر، حقوق بین‌الملل و حقوق هواپیمای کشوری محسوب می‌شود، به فرمانده ناو وینسنس که موجب سقوط هواپیمای مسافربری ایران شد، نشان افتخار دادند و بر جنایت او مهر تایید زدند که این تناقض آشکار، از عوام فریبی ریاکارانه دولت آمریکا و نیات شوم سردمداران این کشور خبر می‏ داد، عوام فریبی و جنایتکاری که تا به امروز هم ادامه داشته و دارد و در ذات حاکمیت آمریکا نهادینه شده است.

از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون تمامی سردمداران ایالات متحده چه جمهوریخواه و چه دموکرات تحت تاثیر لابی صهیونیستی، به چیزی جز ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی نمی‌اندیشند و راضی نمی‌شوند که مرور اتفاقات 40 سال اخیر از این حقیقت غیرقابل انکار حکایت می‌کند. حمایت از صدام در جنگ، شلیک به هواپیمای مسافربری ایران، وضع تحریم‌های اقتصادی و سیاسی مختلف علیه کشورمان، حمایت مادی و معنوی از مخالفان نظام به ویژه گروهک تروریستی منافقین، تلاش برای ناامنی در داخل کشور و ... تنها بخش بسیار کوچکی از نمونه‌های کاملا عیان دشمنی آمریکا با نظام جمهوری اسلامی ایران است که با انسجام و وحدت ملی، مقامات واشنگتن آرزوهای باطل را با خود به گور خواهند برد.

در پایان به بیانات رهبر انقلاب بسنده می‌کنم که فرمودند: ملت ایران با قدرت ایستاده و آن روسای جمهور قبلی (آمریکا) مُردند و استخوان‌هایشان هم پوسید و جمهوری اسلامی همچنان هست. این آقا ‌(ترامپ) هم خاک خواهد شد و بدنش خوراک مار و مور می‌شود و جمهوری اسلامی همچنان خواهد ایستاد.

http://ana.ir/news/401842

سیدمصطفی میرزاباقری برزی

مصطفی برزی / Mostafa Barzi

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی