بیروت، پایتخت لبنان، عروس خاورمیانه، کشوری در غرب آسیا و در کرانه دریای مدیترانه، که گویا قرار نیست رنگ آرامش را به خود ببیند و حال با استعفای نخست وزیرش، بار دیگر در حال ورود به یک بحران داخلی است.
«سعدالدین رفیق حریری» نخست وزیر این کشور چند روز پیش به طور غیرمنتظره ای در پایتخت عربستان از سمت خود استعفا کرد. این اقدام حریری بار دیگر لبنان را به ناآرامی های سیاسی و امنیتی خواهد کشاند و به نظر می‌رسد سعودی‌‌ها با همراهی صهیونیست‌ها برای مرحله بعد از استعفا، نقشه هایی در لبنان دارند.
«سعدالدین رفیق حریری» که در سال ۱۹۷۰ در ریاض (پایتخت عربستان) به دنیا آمد، به جز شناسنامه لبنانی، تابعیت دو کشور عربستان و فرانسه را هم دارد. طبق قوانین لبنان، نخست وزیر در صورت استعفا باید نامه رسمی به رئیس جمهور بنویسد و در آن، موضوع استعفا را طرح و منتظر پاسخ رسمی رئیس جمهور باشد، اما سعد حریری در یک گاف سیاسی و بعد از دیدار با مقامات سعودی و در اقدامی عجیب و غیرمتعارف، استعفای خود را با حالتی شتابزده آن هم در خاک عربستان و از طریق تلویزیون اعلام کرد.
البته متن استعفا بیشتر به یک بیانیه سعودی با چاشنی اتهام و توهین علیه ایران و حزب‌الله لبنان شبیه بود. حریری بدون اشاره به دخالت‌های آمریکا و سعودی در بحران‌های یمن، بحرین، سوریه و لبنان و بدون اشاره به تحمیل جنگ‌های رژیم صهیونیستی به لبنان، ایران و حزب الله را هدف حمله بیانیه استعفایش قرار داد.
این استعفای اجباری، مرحله ای از نقشه سعودی – صهیونیستی و البته با چراغ سبز کاخ سفید برای برهم زدن امنیت لبنان و مقابله با حزب‌الله و محور مقاومت است، نقشه شومی که با استعفای حریری و خلا در دولت لبنان آغاز شده است. هرچند محور مقاومت در حال حاضر دست برتر را در منطقه دارد و بر نقشه شوم سعودی – صهونیستی کاملا آگاه است، اما سعودی ها با طراحی صهونیست ها و موافقت آمریکا یک بازی را شروع کرده‌اند که از ابتدا بازنده آن هستند.
با توجه به اینکه استعفای غیرمنتظره حریری در ریاض بخشی از سناریوی سعودی – صهیونیستی برای مقابله با جبهه مقاومت و حزب‌الله است، باید منتظر ماند تا ابعاد بیشتری از این استعفای اجباری و انعکاس آن بر لبنان و منطقه روشن شود، اما آنچه واضح است این است که مقامات سعودی در قبال ایران و حزب الله لبنان در آینده‌ای نزدیک، اقدامات و مواضع تندتری اتخاذ خواهند کرد که پس زمینه مناسب آن همین استعفای حریری خواهد بود.
این نکته هم نباید فراموش کرد، عربستان شکست های پی در پی خود در یمن، سوریه و عراق را می خواهد از طریق لبنان جبران کند تا خود را به عنوان یک بازیگر اصلی منطقه نشان دهد.
و در پایان به بیانات سیدحسن نصرالله اشاره می کنم که گفت: «قبل از این که به دنبال بررسی این مسئله باشیم که عربستان چه برنامه ای برای لبنان دارد، باید همه منتظر بمانیم تا سرنوشت عربستان چه خواهد شد. تعداد بازداشت ها و شخصیت های بازداشت شده و مصادره دارایی های آنان مسئله بسیار مهمی است. ما نمی دانیم سرنوشت عربستان چه خواهد شد و من اطلاعات دقیقی درباره این موضوع ندارم. بنابراین قبل از این که بخواهیم طرح و برنامه عربستان را برای لبنان بررسی کنیم، باید منتظر اوضاع عربستان و منطقه بمانیم. تا آن زمان از همه لبنانی ها می خواهم آرامش خود و ثبات کشور را حفظ کنند و با یکدیگر ارتباط داشته باشند و به دنبال تنش آفرینی سیاسی نباشند. جای هیچ نگرانی نیست و همچنین به سود هیچ طرفی نیست که دست به تنش آفرینی بزند. باید منتظر اقدامات ملی و مسئولانه میشل عون رئیس جمهور لبنان در رایزنی با رئیس پارلمان،فراکسیون های پارلمانی و همه گروه های سیاسی در کشور بمانیم و ان شاء الله همه با همکاری و احساس مسئولیت می توانیم از این بحران و مرحله عبور کنیم.»
سیدمصطفی میرزاباقری برزی