❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤
سالهاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لبهای خشک و ترک خورده بشر تازیانه میزند. آن زمان که دروازههای بهشت باز بود هر کسی با حرفهای خود را به آن باب میرساند و ما نسل سومیها (یا همان دهه شصتیها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعهای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قلههای افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.
خدایا ببخش مرا:
به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم، به خاطر کامنتهایی که تو در آن نبودی، از اینکه با مطالبم بندهای را از تو دور کردم، که میتوانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم، که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم، که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم، به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بیادبی و یا بیاعتنایی کردم، به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم، برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم، که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم، که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او، خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.
وقتی در گروه هایی که ادعای روشنفکری دارند حرف یا سخنی از کوروش و دیگر شخصیت های تاریخی وسط میاد، و حتی بعضی ها از مقایسه دستورات کوروش و دستورات اسلام صحبت میکنند و میخوان مثلا جوری جلوه بدهند که چقدر تعالیم کوروش مترقی و بلند بوده است، فقط با چند نکته زیر آنها را به چالش بکشید:
1) سند حرفهای کوروش کجاست؟! این که ملاک نمیشود که فلانی در کتابش از کوروش جملهای نقل کرده باشد و سندی هم ارائه نداده باشد! اصلا حرفهای کوروش در کدام کتاب یا کتیبه تاریخی ثبت شده؟ کدام موزه دارد که تا الان رو نکرده است؟!
2) اصلا دانشمند و مرکز علمی خاصی سراغ دارید که مجموعه سخنان کوروش را جمعآوری کرده باشد و بشود به آن مجموعه اعتماد کرد؟! از کجا میخواهند حرفهای کوروش را جمع کنند با اینکه اصلا سندی وجود ندارد و هرکسی دارد از خودش حرفی درمیاره؟!
3) حالا میگیم سخنان و توصیه های کوروش هیچ! اصلا شما کتاب تاریخی مناسبی درباره اصل تاریخ کوروش سراغ دارید؟ پدر و مادرش کی بودند؟ کجا بوده؟ چند سالش بوده؟ اقدامات تاریخیش چی بوده؟ چرا حتی مورخین جوان که در مقطع ارشد و دکترا هستند میگن اساتیدمون فلان جور و فلان چیز را نقل کرده اند اما خودمون ندیده ایم؟! چرا یک کتاب درست و حسابی درباره تاریخ زندگی این آقا نیست، اما جملاتش در همه شبکه های مجازی چرخ میخوره؟! وقتی کسی از اصل تاریخش اطلاع نداره، چطور اینقدر مطمئن از کارهاش حرف میزنند؟!
4)حالا اینا هم هیچی! صلح دوستی و حقوق بشر دوستی کوروش از کجا اثبات میشه؟! هرکس نقد کوروش نوشت و مثل من گفت که یکی بیاد سند از تاریخ و حرفهای کوروش رو کنه، چرا فورا محکوم به وطن فروشی و صلحستیزی میشه؟! این چه اصرار و داستانی هست که باید ایشون که نمیدونیم کی بوده و حتی درباره اینکه ایشون سرسلسله هخامنشیان بوده هم تردید وجود داره، اینقدر گنده بشه و واسش سر و دست بشکونند؟!
5) .ما که درباره اصل تاریخش هم تردید داریم چون در کارگروه های ارشد و دکتری تاریخ شناسی پژوهش کردیم. اما دلم میسوزه که همون اندک نقل هایی هم که درباره کوروش گفته اند، دلالت بر نابودی تمدن ماد و قتل عام مردم بیگناه نینوا و نابودی تمدن لیدی و نابودی تمدن ایلامی خوزیان و فضل و بخشش زن های مردم به سرداران و راهزنی و... توسط دستورات مستقیم کوروش داره نه جملات حکیمانه و پندآموز و احکام مترقی!!
6) من ترجیح میدم سکوت کنم. اصلا ولش کن. حالا ما از تمدن و فرهنگ اصیل دینی و اهل بیتی خودمون چی کم داریم که مجبور بشیم دست به دامن جملات نداشته کوروش کبیر و کوروش صغیر و متوسط بشیم؟! والا... اگه خوب بوده خدا بیامرزتش. اگر هم بد بوده که...