یازدهمین ماه هر سال یادآور خاطرات به یاد ماندنی دوران انقلاب و پیروزی انقلاب اسلامی است و امروز بعد از گذشت 36 سال از وقوع انقلاب اسلامی که بارها در تعابیر حضرت امام خمینی (ره) به عنوان زمینه سازی برای ظهور حضرت مهدی (عج) معرفی گردید، به خوبی و وضوح می توان صف آرایی حق و باطل را مشاهده کرد.
از یک سو موج بیداری اسلامی و هوشیاری ملت ها و تقویت جریان های شیعی در جهان اسلامی از عراق و سوریه گرفته تا یمن و بحرین وعربستان نوید بخش آینده ای بسیار روشن است و از سویی دیگر جبهه کفر و شیاطین نیز باهمه قوا برای تقابل با اسلام آماده شده و از فلسطین و سوریه گرفته تا نیجریه و مصر و اردن و حتی قلب اروپا برای قلع و قمع اسلام و مسلمانان صف آرایی کرده اند.
از یک سو و در معجزه ای بی نظیر، 20 میلیون مسلمان شیعه در بیایان مقدس مابین نجف و کربلا عهد خود را با آرمان های حسین ابن علی (ع) تجدید می کنند و از سوی دیگر، یک میلیون نفر در پاریس پشت سر نتانیاهو و سران کفر بر مبارزه و مقابله با اسلام و تداوم اهانت به پیامبر (ص) تاکید می کنند.
از یک سو جمهوری اسلامی و محور مقاومت همچون سوریه و حزب الله یک تنه در مقابل کفر و اسرائیل به صف ایستاده اند و از سوی دیگر آمریکا و اروپا و تمامی جهان مادی برای فشار نظامی و دیپلماسی و اقتصادی به این منطقه حساس بشری تمام توان خود را متمرکز کرده اند.
پیداست که در این صف بندی متراکم و بی نظیر، هرکدام از ما باید ساعتی را تفکر کنیم و جایگاه و وظیفه خود را در مقابل این مقطع بسیار حساس تاریخی و بشری درک کنیم.
در این میان کاملا مشخص است که ادای تکلیف و حضور در میدان وظیفه با تن پروری، راحت طلبی و دنیاگرایی در تضاد است و به نظر می رسد در آستانه ورود به سی و هفتمین بهار پیروزی انقلاب، باید با روشی متفاوت تر از گذشته، اهداف و آرمان های این انقلاب الهی را بشناسیم و آن را برای دیگران و قبل از هر چیز در ضمیر خودمان نهادینه کنیم.
دین مداری، وحدت، ولایت پذیری، استقلال طلبی، استکبارستیزی، دوری از تجمل و رفاه طلبی، توجه به محرومین، صراحت در دفاع ازمظلومان جهان و ترویج روحیه جهاد و شهادت، از اصول مهم این انقلاب است که متاسفانه در کشاکش زندگی مادی، در میان بسیاری از ما رنگ باخته است.
متاسفانه دستگاه های رسانه ای و عملکرد مسئولان نیز بعضا سهم مهمی در کمرنگ شدن این ارزش های بزرگ انقلاب داشته اند، اما به نظر می رسد همانگونه که دنیای اسلام و ملت های بیدار دنیا از یکسو و جهان کفر و الحاد از سوی دیگر، عرصه ای جدید را برای خود ترسیم نموده اند، ما و مسئولان و دست اندرکاران ما نیز یکصدا به اصول و آرمان های انقلاب اسلامی بازگردیم و در این پازل تعیین کننده جهانی، نقش تعیین کننده خود را تقویت کنیم.
با این نگاه، کاملا مشخص است که کشاندن جمهوری اسلامی ایران به پای میز مذاکره و فشار روزافزون اقتصادی و نفتی برای کوتاه آمدن ایران از دستاوردهایش یکی از مهمترین ابزارها و لوازم صف بندی دنیای کفر در مقابل محرومان جهان و عاملی برای ناامید ساختن آنان است که متاسفانه مسئولان سیاست خارجی ما نیز نادانسته و علیرغم هشدارهای رهبر معظم انقلاب مبنی بر واقع گرایی و دل نبستن به وعده های خیالی کفار و با وجود شکست ها و ناکامی ها و خلف وعده ها، همچنان بر این مسیر غلط پای می فشارند و دست در دست کری و دشمنان درجه اول اسلام و انقلاب، عکس یادگاری می گیرند!
