در حالی که تیم مذاکره کننده کشورمان با جدیت تمام وارد مسقط عمان شده بود تا مذاکرات فشرده، پیچیده و سرنوشت سازی را بر سر حقوق ملی و رفع نقاط ضعف توافق ضعیف ژنو با حریف آمریکایی برگزار کند، جان کری، وزیر امور خارجه یانکی ها، قبل از آخرین دور مذاکرات با ظریف، به گشت و گذار و خرید در بازار مسقط رفت و این اقدام غیردیپلماتیک وی، منجر به تاخیر 15 دقیقه ای در آغاز دور چهارم مذاکره شد.
همین اتفاق کوچک به تنهایی بیانگر این نکته است که مقامات مغرور و زیاده خواه آمریکایی، فهمیده اند که بعضی ها(!) در ایران آنان را "کدخدا" می دانند و اینک می کوشند تا مناسبات رفتار "کدخدا" با "رعیت" را اعمال کنند.
در جریان مذاکره نیز، اگرچه طرف ایرانی به اشتباه می کوشد تا همه چیز را محرمانه و دور از چشم مردم به پیش ببرد، اما همین رفتار غیرشفاف، منجر به دادن فضای رسانه ای به بنگاه های خبرپراکنی غربی - آمریکایی شده و آنان تلاش می کنند در سایه بی خبری رسانه های ایرانی، انواع و اقسام دروغ ها، شایعات و حاشیه ها را برای افکار عمومی داخلی و خارجی منتشر کنند.
از سوی دیگر، خروجی احتمالی 4 دور مذاکره طی دو روز در مسقط نیز تقویت کننده این احتمال است که آمریکایی ها نمی خواهند از آنچه که در جریان توافق ضعیف ژنو به دست آورده اند، پا پس بکشند و اینک، امتیازات به مراتب بیشتر و "ترکمانچایتری" نسبت به ژنو را مطالبه می کنند.
آنها، نه تنها در مساله حق غنی سازی و تعداد سانتریفیوژها با نیازهای عملی ایران فرسنگ ها فاصله دارند، بلکه در بحث تحریم ها نیز، با استناد به آنچه که در متن توافق ضعیف ژنو آمده و طرف ایرانی نیز آن را پذیرفته(!) معتقدند که از میان انواع و اقسام تحریم های ظالمانه و ضدبشری وضع شده علیه ملت ایران، تنها بخش کوچکی از آن (تحریم های مرتبط با هسته ای که در اختیار رییس جمهور آمریکاست و شامل شرکت ها و افراد آمریکایی نیز نمی شود) را می خواهند پس از طی 2 سال دوره تمکین ایران و پس از اعلام راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی به حالت تعلیق (نه لغو) درآورند.
این، بخشی از زیاده خواهی و گستاخی آمریکایی هاست که در سایه "دیپلماسی لبخند" به آنان هدیه شده و اینک جان کری، با فراغت تمام و سرمست از "برد یکطرفه ای" که به دست آورده، دست در جیب کرده و در اوج مذاکرات به گشت و گذار و خرید از بازار می رود.
اگر تصاویر در آغوش کشیدن زن و مرد مذاکره کننده غربی پس از اعلام توافق ضعیف ژنو در 3 آذر 1392 را مجددا مشاهده شود، متوجه خواهیم شد که آن سرمستی از پیروزی، بی جهت نبود و امروز، از بازی دروغ "برد - برد"، فقط یک "برد" به نفع حریف در ژنو ثبت شده است.
