❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤
سالهاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لبهای خشک و ترک خورده بشر تازیانه میزند. آن زمان که دروازههای بهشت باز بود هر کسی با حرفهای خود را به آن باب میرساند و ما نسل سومیها (یا همان دهه شصتیها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعهای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قلههای افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.
خدایا ببخش مرا:
به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم، به خاطر کامنتهایی که تو در آن نبودی، از اینکه با مطالبم بندهای را از تو دور کردم، که میتوانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم، که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم، که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم، به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بیادبی و یا بیاعتنایی کردم، به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم، برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم، که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم، که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او، خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.
وایبر دارد فراگیر میشود و این 20 نکته، نحوه روبرو شدن ما را با این پدیده، فهرست میکند.
1) پدیده نوظهوری است. بنابراین باید تمرین کنیم که چطور باید از آن استفاده کنیم. چقدر هم سخت است، پدیده یادگیری.
2) حُسن بزرگ: وایبر رایگان است و بنابراین برای پیام دادن (مسیج) و تماس تلفنی عالی است.
3)حُسن کوچک: وایبر "هنوز" فیلتر نیست.
4)درست کردن گروه کاری است که بعضی ها هر روز، روزی سه نوبت انجام میدهند.
5) ادد کردن (Add)شما به یک گروه، بی اطلاع و خواست شما، همان تگ فیسبوک است. خواهش هم فایده ندارد.
6)ایراد بزرگ: هر کسی از راه میرسد میتواند نام گروه را عوض کند!
7) 95 درصد متن وایبر به غیر از جوک و ... اینهاست: سلام/ سپاس/ روز شما بخیر / کجایی؟ / من رفتم بخوابم/ و از این قبیل چیزها
8) باید یاد بگیریم برای حرف زدن با یک نفر، پیام خصوصی بدهیم. گفتگوی جمعی یعنی گفتگوی جمعی.
9) قهر کردن و از گروه رفتن ها، همان آنفرند و بلاک فیسبوک است و ما هم همان آدمها هستیم.
10) هر چیز میخوانیم ( یا نمیخوانیم ) در همه 123گروهی که عضو هستیم، شیر (Share) میکنیم.
11) مهم شیر کردن (Share) مطلب در وایبر و گرو هاست و مهم نیست که خبر، درست است یا اصلا با عقل سازگار است یا نه. (مثل فیسبوک). و جالبه که باید به ده نفر هم ارسال کنید تا خبر خوبی دریافت کنیم!!
12) طبق یک آمار تایید نشده (!) از هر 50 عضو یک گروه، فقط پنج نفر در آن فعالند!
13) وایبر امکان حذف پست فرستاده شده رو ندارد و با گفتن "ببخشید"، الزاما آبروی رفته باز نمیگردد!
14) همیشه یک نفر هست که فضای یک گروه جدی را با کلیپ های دوربین مخفی نابود کند.
15) همیشه یک نفر هست که فضای یک جمع شوخ را با گذاشتن یک متن بلند احساساتی از هم بپاشد.
16)هر چند کلمه یک بار ، متن مان را میفرستیم. حوصله نذاریم متن مان را یکجا بفرستیم.
17) معیار ادب و بی ادبی هم فقط پسند خود ماست. حالا آشنا هیچ، غریبه هم سرمان نمیشود.
18) دمشان گرم کسانی که میدانند از استیکرها چطور خوب و بجا استفاده کنند .