* شانس نام مستعار خداست *

مرا کسی نساخت و خدا ساخت، نه آنچنان که کسی میخواست، که من کسی نداشتم. همه کَسَم خدا بود، کس بی کسان. در باغ بی برگی زادم و در ثروت فقر غنی گشتم و از چشمه ایمان سیراب شدم و در هوای دوست داشتن دم زدم و در آرزوی آزادی سر برداشتم و در بالای غرور قد کشیدم و از دانش طعامم دادند و از شعر شرابم نوشاندند و از مهر نوازشم کردند تا حقیقت دینم شد و راه رفتنم و خیر حیاتم شد و کار ماندنم و زیبایی عشقم شد و بهانه زیستنم.

خدایا بار دگر ماه رحمت خود را نازل کردی بر بنده حقیرت. باز تشنگی، باز گرسنگی، باز عطش، باز حرص و ولع، باز انتظار، باز اذان، باز سحر، باز  ..... و هر سال که میگذر بسیار تشته تر، گرسنه تر، حریص تر، منتظرتر و ... از سال قبل.

بسیار تشنه ام اما نه تشنه آب که بنوشم؛ بلکه تشنه آب زلال شناخت وجود لایتناهی توام که در سراسر وجودم جاری گردد و روحم را جلا بخشد.

بسیار گرسنه ام، اما نه آنکه غذای دنیوی را انباشته کنم در وجودم؛ بلکه میخواهم سیر گردم با عبادت به درگاه تو و عنایت ابدی تو.

بسیار منتظرم اما منتظر کرامت حضرت دوست و ظهور منجی او.

 اذان و سحر را میخواهم برای قربت به تو؛ پس نظر کن به من ای یکتای جهان و ببخش من را که فقط یک بنده حقیر و نیازمند رحمت توام.

ماه رمضان؛ مهمانی بزرگی هست که خدا برایمان تدارک دیده و ما هم اگر خدا قبول کند یکی از مهمانان خدا محسوب میشویم. زمانی هم که به خانه خدا (مکه) میرویم مهمان خدا هستیم.

این سخن سعدی که میگه: خر موسی گرش به مکه برند، چون بیاید هنوز خر باشد، سخن قشنگی هست که در ماه رمضان مصداق پیدا میکنه. حالا که چندین ماه رمضان را در طول عمرمان گذراندم و معرفتی پیدا نکردم، به خودم میگم خر عزیز! بیا کاری بکن قبل از اینکه کار از کار بگذرد و فقط حسرت برات باقی بمونه. هیچکسی جز خودت به دردت نمیخوره. (اینو نفس و وجدانم بهم گفت نوشتم)

تو لحظه لحظه این ماه گنج کاشته شده فقط باید طالب باشی تا بهت مثل آب خوردن بدهند. سرعت ارتباط تو این ماه بالاست، مثل اینترنت پر سرعت ADSLو فقط باید طالب باشی تا این هلوی معنوی را بیندازند تو دستت.

در ماه رمضان ممکن هست بعضی اوقات با ضعف و سستی همراه شویم، پروردگارا این بدحالی ما را به خوشحالی خودت تبدیل کن.

ماه مبارک رمضان، بهترین ماه ها، ماه میهمانی خدا، ماه خوبیها، ماه شبهای قدر، ماه دعا و نیایش، ماه رحمت و آمرزش و ماه خیر و برکت است.

حلول ماه مبارک رمضان، به راستی که خبر از گشایش درهای بهشت به روی آدمیان دارد. ماه تزکیه، ماه خودسازی، ماه از خویش تا خدا رفتن، ماه پرواز با دو بال قنوت از زمین تا ملکوت و شکوفایی غنچه های معنویت در سکوت سبز روزه داران و در حیرت ارغوانی سالکان کوی دوست.

پروردگارا تو که روان کننده کشتی و مسخرکننده بادها و شکافنده صبح صادق هستی، یک گوشه چشمی به ما بنما و گناهان ما را ببخش (غلط کردنو برای این روزها گذاشتن)

ای پروردگار، عزیز که زنده ای و نمیمیری و زنده ها را میمیرانی و مردگان را زنده میکنی، قلب مرده مرا زنده کن، تو رو به خودت (خدا)

پروردگارا! قلبم سیاهه و دیگه رومو سیاه نگردان.

ای پروردگار همیشه در صحنه، حالا که در شبهای قدر ماه رمضانت قضا و  َقدَرت حتمیست، نام مرا هم دوباره از حاجیان خانه محترمت بنویس، البته حاجیانی که حجشان قبول و گناهانشان آمرزیده میشود نه حاجیانی که در وصفشان بگویند: این حاجی که از مکّه برگشته افعی رفته و ا‍‍‍‍ژدها برگشته.

 ای پروردگار همیشه در صحنه، تو اسراف را دوست نداری و از اینکه خودمان را اسراف کردیم، وقتمان را صرف مسایل به ظاهر مهم زندگی ولی در اصل بیهوده کردیم و عمرمان را اسراف کردیم ما را مواخذه مکن.

پروردگار همیشه بیدار، به حق شبهای عزیز ماه رمضانت عافیت که همان سلامتی باشد را بر همه ارزانی دار.

ای نرم کننده آهن برای حضرت داود (علیه السلام)، دل های ما را هم برای پذیرش نور ایمان نرم کن.

ای برطرف کننده ضرر و گرفتاری بزرگ از حضرت ایوب (علیه السلام)، مشکلات و گرفتاری های همه مردم  و گرفتاری های من را هم  را به حق شبهای عزیز رمضان برطرف کن.

ای فروبرنده شب در روز و درآورنده روز در شب، شب ظلمانیم را که غرق در جهالت کرده مرا روز نما.

ای بیرون آورنده زنده از مرده و بیرون آورنده مرده از زنده، زندگیم را ختم به خیر کن و محتاج به غیرم نکن.

ای پروردگار جهان، ثبت نام کن مرا هم در لیست سعادتمندان و محشور گردان مرا با شهدای عزیز و امام شهدا (ره)

خداوندا، در دنیا تحمل سوختن چند قطره آب جوش را هم ندارم؛ پس مرا از عذاب آتش سوزان در امان دار.