نرم نرمک می رسد اینک بهار / خوش به حال روزگار

مهم نیست که سال کی تحویل می شود

 صبح،  بعدازظهر،  شب

 مهم این است که ما کی تحویل می شویم.

سال نو و سال های نو همه تکرارند، تکرار حرف های قدیمی، همون حرف هایی که سالهای سال است که همه می گویند و هر کسی از ظن خود.

 فکرش را بکن! عالم همانطور می چرخد که همیشه چرخیده است، مگر اینکه ما اون حرف کهنه را جور دیگری بگوییم.

پروردگارا!  دلهایمان  را به تو میسپاریم، دلهایی که همچون یک دفتر پر است از غم  ... دلتنگی ...  گناه ... آرزو

خدای من! با دستان مهربانت قلمی به دست گیر و به لطف خود پاک کن گناهانمان را، خط بزن غم هایمان را، تایید کن آرزوهایمان را و دل هایی را رسم کن در دفتر دل هایمان به بزرگی دریا.

 احسن حال هر کسی با دیگری متفاوت است، خدایا در سال جدید هر کسی را به احسن حال خودش برسان.

در سال جدید شهدا را فراموش نکنیم

اول بهار هنگام شکوفه زدن گل های بهاری است و با آمدن فصل گل و شکوفه دل های بهاری به یاد گل های بهاری می افتد که در اوج زیبایی پرپر شدند!

وقتی همه گل ها جوانه می زنند، عده ای به سراغ گل هایشان در دل خاک می روند. همه گل ها سر از خاک در آوردند، اما گل های ما هنوز در زیر خاک ها پنهانند.

هنوز مادرانی به دنبال گل هایشان هستند و هنوز صدای انتظار از وجودشان می آید! هنوز کمر خمیده پدری که سالهاست جوانش را ندیده و حتی سنگ یادبودی نیز ندارد صاف نشده است.

ورق میزنم خاطرات را ...

روزهای رفته سال را ورق می‌زنم،

خاطراتی که زنده نمی‌شوند،

چه روزها که دلم می‌خواست تا ابد تمام نشوند و چه روزها که هر ثانیه‌اش یک سال زمان می‌برد،

چه فکرها که آرامم کرد و چه فکرها که روحم را ذره‌ذره فرسود،

چه لبخندها  که بی‌اختیار بر لبانم نقش بست و چه اشک‌ها که بی اراده از چشمانم سرازیر شد،

چه آدم‌ها که دلم را گرم کردند و چه آدم‌ها که دلم را شکستند،

چه چیزها که فکرش را هم نمی‌کردم و شد؛ و چه چیزها که فکرم را پر کرد و نشد،

چه آدم‌ها که شناختم و چه آدم‌ها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان،

و چه..... و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر می‌شود.

 

برخی انسان‌ها در زندگیمان رهگذرند، چون زمان چیز عجیبی است

می‌دود

جلو می‌رود

و دوست داشتنی‌ترین آدم‌های زندگیت را یا کهنه می‌کند و یا عوض؛

بعضی‌ها یا تغییر می‌کنند یا حقیقت درونشان مشخص می‌شود،

زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که کدامشان ماندنی هستند و کدامشان رفتنی،

دعا می‌کنم زمان بگذرد و دنیا پر شود از آدم‌های واقعی، آدم‌هایی که نه زمان عوضشان می‌کند و نه زمین

کاش ارمغان روزهایی که گذشت، آرامشی باشد از جنس خدا

آرامشی که هیچگاه تمام نشود.

اگر این دنیا غریبه است، تو آشنا بمان

تو پایه خوبی هایت بمان.

ما به میهمانی آمده‌ایم ...

ماه رمضان هم از راه رسید و همه آفریده‌های خدا را به ضیافت عشق و عشقبازی با معبود دعوت کرد.

سفره ای که به وسعت بخشندگی خداست، پهن شده و من تو اگه لایق باشیم، دعوت صاحبخانه را لبیک میگیم و ریزه‌خوار این خان پر نعمت الهی میشیم.

میگن میهمان حبیب خداست و چه لذتی بیش از اینکه دوست و همنشین خالقت باشی، معبودی که عاشق بنده ‌هاشه و نعمتهاشو براشون تمام و کمال سر سفره میاره.

تا که باشیم و چه باشیم و...

«  گــــر گـــدا کاهل بُوَد   ***   تقصیر صاحبخانه چیست؟ »

رمضان یک تحول، تحولی از خویش به او، از منیّت به آدمیت، از بی‌قیدی به مسئولیت، مسئولیت انسان شدن، خدایی شدن، آسمانی شدن، پیدا کردن گمشده‌های درون، گمشده‌هایی که اگر بشناسیمشون و پیداشون کنیم واژه اشرف مخلوقات را درک کردیم و فهمیدیم

 

مردم بصیر، برنده همیشه همه انتخابات/ چرا 36 میلیون نفر رای ندادند؟

همیشه انتخابات نماد تعیین سرنوشت مردم بوده و هست و با توجه به فرمایش بنیانگذار جمهوری اسلامی که فرمودند میزان رای ملت است، جمهوری اسلامی هم طی چهار دهه اخیر نتایج همه انتخاباتی که مردم در آن شرکت می‌کردند را پذیرفته است و طی 45 سال اخیر گرایش‌های متفاوت سیاسی سکان ریاست‌جمهوری را به دست گرفتند و به مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا راه یافتند که این خود نشان دهنده سلامت و امنیت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران است.

دوازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری 11 اسفند 1402 و با حضور حدود 25 میلیون نفر برگزار شد، انتخاباتی که قطعا مثل همیشه پیروز آن خود مردم بصیر و همیشه در صحنه بودند و با اینکه همچنان با مشکلات اقتصادی و معیشتی و مشکلات خارجی مثل تحریم و بمباران‌های تبلیغاتی منفی رسانه‌های بیگانه دست و پنجه نرم می‌کنند، در صحنه حضور دارند و کسانی که توهم براندازی نظام جمهوری اسلامی را دارند، ناامید کردند.

قطعا حضور مردم در صحنه، همیشه برنامه‌های شوم دشمن را به هم ریخته و می‌ریزد و حضور مردم در پای صندوق رای 11 اسفند هم این بار برنامه جنگ ترکیبی دشمنان قسم خورده را به بن‌بست کشاند، چرا که دشمن به دنبال نشان دادن بی‌تفاوتی مردم به نظام و کشورشان بود اما حضور و مشارکت مردم در انتخابات به معنای ناکام ماندن دشمن در جنگ ترکیبی است، دشمن قسم خورده‌ای که ماه‌هاست با ترفندها و روش‌ها و به‌کارگیری رسانه‌های مختلف درصدد بود تا مشارکت مردم در انتخابات را کاهش دهد.

هیچ راهی ندارید جز اینکه کتاب بخوانید !

مردم ما اگر به جای کپی پیست کردن پیام های بیهوده و تکراری در مورد افزایش نرخ بنزین، کمی برای بهبود معیشت خودشون کتاب می خوندند، کلاس می رفتند، فکر می کردند  و نگاهشون رو به زندگی تغییر می دادند، خیلی سریع تر نتیجه می گرفتند .

بیشتر کار ما مردم شده شایعه پراکنی و کپی پیست کردن مطالبی که یک دینار هم نمی ارزد. عده ای هم در خفا نشسته اند و هوش و ذکاوت ایرانیان را اندازه گیری می کنند . شعر نو می نویسند و زیرش نام مولانا را می گذارند و می گویند یک انرژی مثبت از مولانا تقدیم به شما و می فرستند توی گروه ها و به سرعت انتقال بی اندیشه مردم می خندند و یا جمله ای از جلال آل احمد را برمی دارند نام صادق هدایت زیرش می گذارند! یا از مجلات و صفحات زرد، جملات زرد بر می دارند نام کوروش را بر آن می گذارند و در میان مردم شیوع میدهند.

شبکه های اجتماعی تبدیل به شبکه های بیهوده پروری شده است . خودمان از خودمان در حال ساختن آدم های بی مصرفی هستیم که تفاوت شایعه و واقعیت را نمی دانیم. فقط ژست و فیگور می گیریم که جملات آنچنانی با امضای نام بزرگان کپی پیست کنیم  و حتی به خودمان زحمت نمی دهیم یک خط از آن جمله را در گوگل سرچ کنیم و ببینیم صاحب این جمله بی صاحاب کیست . به راحتی اجازه می دهیم عده ای پشت مونیتور بنشینند و به ریش ما بخندند.

شکار تروریست در نیمه شب

چهارم اسفند 88 در تاریخ فداکاری و جانبازی سربازان گمنام ایران زمین، یک نقطه عطف و یک روز بزرگ محسوب می شود.

عبدالمالک ریگی از مدت ها پیش در تور امنیتی سربازان گمنام بود. دشمن هرگز فکر نمی کرد بین زمین و آسمان، دست های قدرتمند مأمورین امنیتی ما گلوی این جنایتکار جنگی را بفشارد. دستگیری ریگی در چهارم اسفند 88 به جنایات سازمان یافته مورد حمایت بیگانگان به ویژه سرویس های موساد و سیا و برخی کشورهای عربی منطقه پایان داد. عملیات موفقیت آمیز دستگیری ریگی، حاکی از هماهنگی دستگاه های امنیتی کشور با نهادهای نظامی به ویژه نیروی هوایی و نیز شجاعت وزیر اطلاعات وقت در فرمان حمله و پذیرش مسئولیت های خطیر ناشی از آن بود.

امروز امنیتی که در کشور حکمفرماست محصول فداکاری و جانفشانی سربازان گمنام امام زمان (عج) است. دستگیری شمار زیادی از تکفیری ها و کشف اسلحه و مهمات و مواد انفجاری از آنها در ماه های اخیر، نشانگر دیده بیدار دستگاه امنیتی کشور است.

این روز بزرگ را به سربازان گمنام امام زمان (عج) تبریک می گوییم و توفیق روزافزون آنها را در خدمت به مردم و حفظ امنیت و اقتدار ملی، از خداوند متعال خواستاریم.

در آخرین ساعات شب سوم اسفندماه 88 اخباری محرمانه از حضور یک تبهکار بین‌المللی در بین مسافران پرواز هواپیمای بوئینگ 737 که با شناسایی و معرف پروازی "لیما، یانکی، نوامبر" Lyn 454  و با شماره ثبت کشور قرقیزستان در کریدور پروازی به قصد بیشکک برنامه‌ریزی شده بود، توجه مسئولان وزارت اطلاعات ایران را به خود جلب می‌کند؛ پروازی که عبدالمالک ریگی سرکرده گروهک تروریستی جندالله را به همراه خود داشت

قرار بر این بود تا هواپیمای حامل ریگی توسط جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش در یکی از پایگاههای ایران به زمین بنشیند در حالی که هیچ یک از خلبانان حاضر در عملیات اطلاعی از ماجرا نداشته و تنها موظف به زمین نشاندن هواپیمای مذکور بودند.