وقتى کسی را که دوستش داریم بیمار میشه را میگیم امتحان الهى است و وقتی آن کسی که دوستش نداریم بیمار میشه را میگیم عقوبت الهی است.
وقتى آن کسی که دوستش داریم دچار مصیبتى میشه را میگیم از بس که خوب بود و وقتی آن کسی که دوستش نداریم دچار مصیبتی بشه را میگیم از بس که ظالم بود.
مراقب باشیم قضا و قدر الهى را آنطور که پسندمان هست تقسیم نکنیم.
همه ما حامل عیوب زیادى هستیم و اگر لباسى از سوى خدا که نامش سِتْر (پوشش) است نبود، گردن‌هاى ما از شدت خجالت خم می شد.
پس عیبجویى نکنیم در حالى که عیوب زیادى چون خون دررگ‌ها در وجودمان جاری است.
