* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *

با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم

* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم

❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤

سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.


خدایا ببخش مرا:

به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
آخرین مطالب
نویسندگان
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب

۳ مطلب در دی ۱۳۹۳ ثبت شده است

فقط به خاطر دل خون حاج قاسم سلیمانی

جهاد مغنیه تنها 26 سال سن داشت، هم‌نام عموی شهیدش که ۳۰ سال پیش توسط اشغالگران صهیونست کشته شد. حالا جهاد مغنیه، علی اکبر مقاومت است، سمبل جوانانی که پا جای پای شهید بزرگوار مصطفی چمران گذاشته‌اند تا دماغ اشغالگران را به خاک بمالند.

امروز مقاومت عزادار "جهاد" است. جوانی که می توانست آقا زاده ای به دور از جنجال ها باشد و مقاومت هم آنقدر مدیون حاج رضوان بود که "جهاد" را به حال خود بگذارد در تهران، بیروت یا یکی از شهرهای اروپایی مثل بسیاری دیگر از آقازاده های داخلی. تنها پسر چگوارای خاورمیانه اما راه دشوار پدر را به راه آقازاده های ایرانی ترجیح داد.

ادامه مطلب...
۰ نظر
مصطفی برزی / Mostafa Barzi

هر آقازاده ای لیاقت شهادت ندارد!

آقازاده هم آقازاده‌های لبنانی

با رانت پدرش می‌تونست تا ابد یه پست صوری داشته باشه و تو تهران بمونه و خوشش رو بگذرونه و بیانیه هم بده و از مزایای مقاومت لبنان بگه و ...

یا اصلا چرا راه دور بریم؟ می‌تونست بره واشنگتن، لندن و پاریس و آکسفورد و .... یه بورس تحصیلی‌ چرت از ایرانی‌، انگلیسی‌ جایی بگیره و اونجا " صفا سیتیش " رو بکنه.

خودمون کم داریم از این مورد‌ها؟ با همه این امکانات، اون‌وقت این " آقازاده " تو خط مقدم بوده تو سوریه!!

الحق که آقازدگی برازنده این آدم بود و بس.

جهاد مغنیه شهادتت مبارک

 

۰ نظر
مصطفی برزی / Mostafa Barzi

جواب های ، هوی است!

شما به اینترنت که رجوع می کنید صدها کاریکاتور علیه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) وجود دارد اما حتی یک کاریکاتور علیه تئودر هرتزل (بنیانگذار صهیونیسم و پیامبر اسراییل) وجود ندارد.

بیاییم با پخش کردن این کاریکاتورها در واتس آپ، لاین، وایبر و اینترنت پاسخی داده باشیم به توهین های انها به پیامبر رحمت .

 

۰ نظر
مصطفی برزی / Mostafa Barzi
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم