* شانس نام مستعار خداست *
با زبانی سرخ همچنان سری سبز دارم
با زبانی سرخ، همچنان سری سبز دارم
❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤
سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.
خدایا ببخش مرا:
به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
❤ بِسمِ اللهِ الرَحـمنِ الرَحیم. وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَــقُـــولُـــونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ما هُوَ إلا ذکرٌ اللعالمین❤
سال‌هاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لب‌های خشک و ترک خورده بشر تازیانه می‌زند. آن زمان که دروازه‌های بهشت باز بود هر کسی با حرفه‌ای خود را به آن باب می‌رساند و ما نسل سومی‌ها (یا همان دهه شصتی‌ها) هم که دستمان درگیر صفر و یک است، بابی را گشودیم تا جرعه‌ای را تا شهادت بنوشیم. افتخارم این است که سرباز ولایت فقیه هستم و هرچند دستم خالیست، اما دلم پر است از عشق به ولایت. افتخارم پایبندی به دین مبین اسلام و فرهنگ و تمدن غنی ملی ایرانی است؛ که اگر این دو را در کنار هم حفظ کنیم به اوج قله‌های افتخار و سعادت خواهیم رسید. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه.
خدایا ببخش مرا:
به خاطر مطالبی که به خاطر تو ننوشتم،
به خاطر کامنت‌هایی که تو در آن نبودی،
از اینکه با مطالبم بنده‌ای را از تو دور کردم،
که می‌توانستم با اطلاع بیشتر بنویسم اما کم کاری کردم،
که وقتی مطالبم پرنظر و پر بازدید شد، گمان کردم که از سعی تلاش خودم است و تو را فراموش کردم،
که در وبلاگی مطلبی به چشمم خورد که تو در آن بودی ولی در آن تأمل و درنگ نکردم،
به خاطر اینکه به دوستی در وبلاگی بی‌ادبی و یا بی‌اعتنایی کردم،
به خاطر اینکه شکر این نعمت را بجا نیاوردم،
برای اینکه بدون قصد قربت پشت میز کار نشستم،
که گاهی اوقات به جای وظیفه و تکلیف به سلیقه خود نوشتم و نظر گذاشتم،
که کلبه ام آماده پذیرایی از حضرت ولیعصر (عج) نبود، چرا که برای خود مینوشتم نه برای او،
خدایا از «تو» نوشتن را به من آموختی، «برای تو» نوشتن هم به من بیاموز که چه سخت و چه شیرین است «برای تو» نوشتن.
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۴)
- اسفند ۱۴۰۲ (۶)
- بهمن ۱۴۰۲ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۳)
- آذر ۱۴۰۲ (۳)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۰)
- مهر ۱۴۰۲ (۳)
- شهریور ۱۴۰۲ (۳)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۱۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۸)
- فروردين ۱۴۰۲ (۴)
- اسفند ۱۴۰۱ (۵)
- بهمن ۱۴۰۱ (۲)
- دی ۱۴۰۱ (۱)
- آذر ۱۴۰۱ (۱)
- آبان ۱۴۰۱ (۱)
- مرداد ۱۴۰۱ (۱)
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- آذر ۱۴۰۰ (۳)
- آبان ۱۴۰۰ (۳)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- خرداد ۱۴۰۰ (۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱)
- بهمن ۱۳۹۹ (۲)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۹ (۷)
- خرداد ۱۳۹۹ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۱)
- فروردين ۱۳۹۹ (۷)
- اسفند ۱۳۹۸ (۲)
- بهمن ۱۳۹۸ (۶)
- دی ۱۳۹۸ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۸ (۷)
- آبان ۱۳۹۸ (۶)
- مهر ۱۳۹۸ (۲)
- شهریور ۱۳۹۸ (۸)
- مرداد ۱۳۹۸ (۶)
- تیر ۱۳۹۸ (۷)
- خرداد ۱۳۹۸ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۳)
- فروردين ۱۳۹۸ (۵)
- اسفند ۱۳۹۷ (۴)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۷ (۳)
- آذر ۱۳۹۷ (۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۸)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۷)
- مرداد ۱۳۹۷ (۲)
- تیر ۱۳۹۷ (۷)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۵)
- فروردين ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۵)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۶)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۳)
- آبان ۱۳۹۵ (۵)
- مهر ۱۳۹۵ (۵)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۳)
- تیر ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۵ (۶)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱۳)
- دی ۱۳۹۴ (۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۷)
- مهر ۱۳۹۴ (۲)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲)
- مرداد ۱۳۹۴ (۵)
- تیر ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۷)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱)
- اسفند ۱۳۹۳ (۴)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۱)
- آبان ۱۳۹۳ (۷)
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۵)
- مرداد ۱۳۹۳ (۱۱)
- تیر ۱۳۹۳ (۱۰)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۸)
آخرین مطالب
نویسندگان
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب